donderdag 25 november 2010

Druilerig en nat...

een sombere Veluwe

Hoewel het weer somber, het bos druilerig en het wild afwezig is, wil ik u toch bovenstaande impressie niet onthouden. Elk jaargetuide heeft zijn charme. Zo ook de natte en troosteloze herfst. Terwijl wildminnend Nederland een mening vormt over de welstand van de dieren in de OVP, begeef ik me in het bos. En weer niet geheel onverdienstelijk. De bladeren zijn van de bomen. Dat geeft weer een heel anderre kijk op de anders zo bekende gebieden. Een gelegenheid bij uitstek om eens nieuwe weitjes te ontdekken, vaak niet een zo ver bij de vaste route vandaan, maar net verscholen. Ook heb ik verschillende mooie vaste hoogzits ontdekt. Toch stelt dit alleen niet tevreden, want ik ben met name in het bos voor het grofwild, al geniet ik ook enorm van de ijver van de grote bonte specht. Gelukkig stond ik afgelopen weekeind oog in oog met een bok en even later met zijn echtgenoot. Wel vrij ver weg om met een gewone lens een goede foto te maken. Ook het licht was niet echt jofel. Al genietend van elkaar (want ik neem aan dat de hinde van mij genoot:)), stonden we geruime tijd naar elkaar te kijken. Totdat ik opeens werd opgeschrikt door geritsel achter mij. Ik draaide mij om en ...........op ongeveer vier meter afstand liepen twee kapitale bokken die mij op dat moment nog niet hadden gezien. Door mijn schrikreactie maakte ik een onverwachte beweging waardoor zij het hazenpad kozen. Helaas gingen ze ook echt als een haas vandoor, waardoor ik geen gelegenheid meer vond om een foto te maken. De belevenis mocht er zijn. Pppffff....
Verder nog wat reewild gespot, overigens nog geen sprongvorming gezien. Dat komt nog wel als de voedselschaarste aanbreekt.

Dit was het voorlopig weer even........helaas. Ik plaats nog een laatste bericht in december met een terugblik op een wild 2010

dinsdag 23 november 2010

Eindelijk....

....Weer eens op de Veluwe.

Vorige week zijn we weer eens op de Veluwe geweest. Wat is het ook in deze periode van het jaar prachtig op de Veluwe. De diep rode/bruine kleuren van het bos! Het zonnetje er op. Het wild. In een woord genieten.

Het was wel even wennen om, i.p.v. aan het einde van de avond, aan het einde van de middag wild te gaan kijken. Altijd afwachten en spannend of we nog wat wild zouden zien. Het was toch even geleden dat we in deze omgeving wild gekeken hadden dat je toch even moet afwachten waar het wild zich ophoud. Maar we zijn niet voor niets op stap geweest. Onze eerste ontmoeting was met een nog relatief jonge bok. Mooi beest, alleen sterk vermagert door de bronst. Hij zal nog veel moeten eten om aan te sterken voordat de winter haar intrede doet.

Vervolgens nog een prachtig roedeltje hinden met spitsen gezien. Het was echt weer genieten. Wat me opviel is dat het wild zich goed liet observeren en niet schuw was. Jammer genoeg was het te donker om mooie foto's te maken.

woensdag 3 november 2010

Bleker: ingrijpen bij grote grazers

Staatssecretaris Bleker van Landbouw wil niet dat in de Oostvaardersplassen deze winter grote grazers verhongeren. In het tv-programma Moraalridders zei Bleker dat bijvoeren op korte termijn een oplossing is, maar dat dat op den duur leidt tot te veel dieren.
Het afschieten van de dieren is wat hem betreft ook een optie die bekeken moet worden. Bleker wacht het rapport af van de commissie-Gabor, die het beheer van grote grazers in de Oostvaardersplassen onderzoekt. Dat komt over enkele weken.
Een groter natuurgebied voor de dieren is wat de staatssecretaris betreft financieel onhaalbaar.

Bron: NOS.nl

zaterdag 30 oktober 2010

De discussie gaat weer beginnen

Dierenartsen, verenigd in de KNMvD, zien het als hun verantwoordelijkheid op te komen voor de gezondheid en het welzijn van deze dieren en pleiten voor ingrijpen in de Oostvaardersplassen om het dierenleed te stoppen.



De Oostvaardersplassen (OVP) zijn een uniek natuurgebied waar Heckrunderen, Konikpaarden en Edelherten het grootste gedeelte van het jaar een goed bestaan hebben waarin aan veel van natuurlijke behoeften wordt voldaan. Aan het einde van strenge winters wordt de draagkracht van het gebied echter overschreden. Er is niet genoeg voedsel aanwezig voor de hele populatie waardoor veel dieren sterven van de honger. Hierdoor lijden dieren onnodig, aldus de artsen.



De KNMvD is van mening is dat er een zorgplicht is ten opzichte van de grote grazers in de OVP. Deze dieren zijn hier namelijk door de mens neergezet en kunnen onder barre omstandigheden niet migreren naar elders, wat ze in de vrije natuur wel zouden doen. Moreel gezien moeten de grote grazers in de OVP volgens de KNMvD beschouwd worden als gehouden dieren en heeft ieder dier afzonderlijk een intrinsieke waarde. Dit levert een spanningsveld op met het ecologisch beheer van Staatsbosbeheer waarbij er zo min mogelijk wordt ingegrepen in natuurlijke processen. Wat de KNMvD betreft mag de zorgplicht voor het welzijn en de gezondheid van het individuele dier niet ten koste gaan van het doel van het natuurgebied.
 
Bron: Blik op nieuws; 30 oktober 2010

zaterdag 23 oktober 2010

Herfst in het bos

Achterliggende week weer heerlijk mogen genieten van ons optrekje op de Veluwe. Met niet al te hoge verwachtingen aangaande het wild ging ik toch met enige regelmaat op pad. Ik dacht dat de bronst voorbij was. Ik dacht dat de roedels minder actief werden. Ik dacht even weinig te gaan zien als de herfstvakantie vorig jaar. Nou, ik moet maar niet teveel denken want.......

Zaterdagavond: in onze tuin even luisteren of er nog iets waar te nemen is van de nabronst. Vrij koud, dus gunstige omstandigheden. Her en der een zwakke burl. Dus toch nog...... Na hier even van genoten te hebben de bronst gelaten voor wat het was.

Zondagavond: na de koffie weer even geluisterd. Nu zeer dichtbij en zeer actief geburl. Vrouw en logé uit het huisje gehaald om ook even te luisteren. Dit was zo dichtbij dat het ons, beter gezegd mij, uitnodigde om een wandelingetje te maken. Dat wandelingetje leidde ons naar een zeer bekende en favoriete plek. Best leuk in het donker. In het mais stonden enkele heren hun kelen schor te 'schreeuwen'. Het was hun waarschijnlijk te doen om de laatste hinden. We stonden even te luisteren naar dit altijd imponerende geluid, of we hoorden op een geringe afstand de geweien tegen elkaar kletteren. Leuk dat mijn vrouw dit nu ook een keer duidelijk gehoord heeft. Voldaan naar bed, om de volgende morgen vroeg uit de veren te gaan.



Doodvermoeide bok: afgebronst
 
Maandagmorgen 6.15 uur gaat de wekker. Met enige tegenzin stap ik mijn warme bed uit. Buiten is alles stijf bevroren. Na een lekkere bak koffie op de fiets: alleen. In het pikdonkere bos (openbaar toegankelijk) fiets ik al speurend en spiedend als ik opgeschrikt word door een hevig geritsel. Een vijftal edelherten steekt op vijftien meter voor mij over: dankjewel. Na een kwartier op de fiets gezeten te hebben begin ik mezelf wel erg zielig en tegelijk dom te vinden vanwege de kou. Het is geweldig mooi in het bos met rijp aan bomen en gras, maar het is een marteling voor mijn onbeschermde handen. Bbrrrrr, wat was het koud. Gelukkig werd ik al snel warm toen ik aan een veldje zat waar een grote bok stond te burlen. Vreemd genoeg, geen hinden in de omgeving. Toen het lichter werd zag ik dat de bok zeer vermoeid was. Hij liep mank, rustte na tien pasjes uit en hield een schijngevecht. Al burlend. Hele mooie videobeelden kunnen maken. Toen ik wat verder fietste stond in een weiland met koeien een middelgroot roedel kaalwild. In de dekking stond het plaatshert te burlen. Prachtig. Zeker toen dit hert een hinde ging drijven. Al burlend ging hij met een sneltreinvaart de hinde achterna. Dit schouwspel werd gadegeslagen door een roedel hinden van ongeveer 25 stuks en Pieter. De combinatie van zon, kou en bronst is iets wat niet te beschrijven is. Ook hiervan heb ik prachtige videobeelden. Met mijn fotocamera ben ik nog nog niet vaardig genoeg om er al goede foto's mee te maken. Toch enkele beelden toegevoegd. Alsof ik deze morgen nog niet genoeg had genoten ontmoette ik een weiland verder eveneens een middelgroot roedel met een fraaie bok. Ook hiervan genoten. Mijn vakantieweek kon niet meer stuk.


Verder iedere avond en morgen op pad geweest. Weder en onweder getrotseerd, enkele mooie videobeelden gemaakt en tevens verwerkt in onze nieuwe DVD. De bronst was na maandag echt voorbij. Later deze week alweer roedels gezien met meerdere (oude) bokken.


Drijven met en van een hinde
 

Ook ben ik getuige geweest van het kneuzen van mais. Een geliefde zomerverblijfplaats voor het wild. Zelfs tijdens het kneuzen blijven de herten er tot het laatste moment in. Dit weten ook de faunabeheerders, want tijdens de oogst zaten er twee jagers klaar met hun dubbelloopsgeweer. Geen afschot gezien, wel gehoord.




Roedel in de vorst

Vanmorgen een mooie afsluitende tocht gemaakt met Leonard van http://www.wildervaringen.blogspot.com/
Tijdens het struinen door de bossen toch weer enkele nieuwe plaatsen aangedaan, waar ik zeker terug zal komen. Heerlijk, heerlijk en nog eens heerlijk, wat heb ik weer genoten!!

dinsdag 19 oktober 2010

Voor u gelezen

Exotisch hert op de foto gezet, de Muntjak in Nederland


Bericht uitgegeven door de Zoogdiervereniging op vrijdag 15 oktober 2010

Deze zomer is in Noord-Brabant een Muntjak op de foto gezet. Voor zover bekend is dit de eerste foto van een Muntjak in het wild in Nederland. De Zoogdiervereniging wil weten of deze exotische herten vaker gezien worden in Nederland.


Er komen in Europa diverse hertensoorten uit andere werelddelen voor, zoals het sikahert en het Chinees waterhert. In Nederland was in de jaren 90 veel te doen over het (mogelijke) voorkomen van de Muntjak (Muntiacus reevesi) in Nederland. De Muntjak is een Aziatische hertensoort die vanuit China onder andere in Engeland werd ingevoerd op landgoederen, ontsnapte, en nu in vrijwel heel Engeland voorkomt. De dieren eten vooral blad, aangevuld met bessen, vruchten,eikels, kastanjes en boomschors. In Engeland is de Muntjak de meest talrijke hertachtige. Het dier wordt daar in het algemeen gezien als ongewenste exoot, omdat het de ree verdringt naar opener terreinen, waar deze vervolgens schade aan de landbouw aanricht. Ook zou het dier daar door het grazen in dichte vegetaties schade toebrengen aan vlinders en broedvogels.

Muntjak (foto: Kees van Limpt)



















Muntjak (foto: Kees van Limpt)

Nederland

In Nederland worden de hertjes sporadisch gehouden in hertenparken en dierentuinen. Ze worden zelden in het wild gemeld. In 1997 en 1998 werden dieren gemeld op de Veluwe, maar bewijzen in de vorm van foto’s of geschoten dieren ontbreken. Uit het Voornes Duin is tastbaarder bewijs aanwezig, daar werd in 1999 een exemplaar geschoten (archief Gerrit Jan Spek). Maar hoe is de situatie op dit moment? Komt de Muntjak nog voor in Nederland? En plant hij zich ook voort? Recente waarnemingen zijn in elk geval zeldzaam: zo werden in 2003 door een waarnemer bij Holten twee volwassen dieren van zeer dichtbij gezien, en begin dit jaar werden er Muntjaks gemeld in Noord-Brabant.

Foto

Afgelopen zomer werd de Muntjak met zekerheid gezien in Noord-Brabant. Kees van Limpt maakte de foto in dit natuurbericht van een Muntjak op het landgoed De Utrecht in Noord-Brabant en meldde het dier op de waarneming.nl. De Muntjak blijkt al enkele jaren op het landgoed De Utrecht voor te komen en met enige regelmaat te worden gespot. Voor zover bekend is dit de eerste foto van een Muntjak in het wild in Nederland.

Waarnemingen welkom

De Zoogdiervereniging, andere soortenorganisaties en waarneming.nl willen een goed beeld krijgen van de verspreiding van exotische dieren en planten in Nederland. Dat gebeurt op initiatief van het Team Invasieve Exoten (TIE). Een zo'n exoot is de Muntjak. Het is onduidelijk of er echt zo weinig Muntjaks in het wild in Nederland voorkomen. Worden ze wel gezien, maar niet doorgegeven? Of heeft u misschien nog een (oude) foto in de kast liggen? Alle waarnemingen, foto’s of meldingen zijn van harte welkom op telmee.nl, waarneming.nl of door te geven per e-mail aan: waarneming@zoogdier.nl. Ook andere uitheemse zoogdieren kunt op bovenstaande wijze doorgeven. Een goede omschrijving van uw waarneming, of liever nog, een foto, is daarbij zeer welkom.

Een uitgebreide beschrijving van de Muntjak vind u in een eerder natuurbericht en in het Nederlands Soortregister.

Tekst: Jasja Dekker, Zoogdiervereniging

Foto: Muntjak, Kees van Limpt

woensdag 13 oktober 2010

Voor u gelezen

Na dertig jaar weer reeën gespot in Nieuwkoop    
Geschreven door RTV lokaal   
donderdag, 07 oktober 2010 06:34

Nieuwkoop - Boswachter John Pietersen stond 1 oktober oog in oog met een ree. En hoewel het goed gaat met de ree in Nederland, er worden in het Groene Hart nog weinig reeën gezien. Ook in de Nieuwkoopse Plassen was het meer dan 30 jaar geleden. Het aantal reeën werd in 1930 op ongeveer 3.000 geschat. Daarna zijn ze fors in aantal toegenomen. In 2008 werd hun aantal op ongeveer 70.000 gedacht. Tot op heden komt het ree echter weinig voor in het Groene Hart.
Pietersen: "In de Randstad ligt een intensieve infrastructuur. Wegen en sporen met hun geluidswallen zijn barrières voor reeën. Ook in de Nieuwkoopse Plassen is het ree al lang niet meer gezien."

Er gingen al geruchten rond dat er reeën gezien waren. Ook Pietersen zag al sporen. "Ik ben eerder wissels, slaapplekken en veegplekken tegengekomen. De laatste tijd ben ik wat specifieker gaan kijken of ik de dieren zelf ook tegenkwam. Maar ze zijn zeer schuw. Pas nu ik een reebok met eigen ogen gezien heb, weet ik het zeker.

Hoeveel dieren er in het plassengebied zitten, is niet duidelijk. Waarschijnlijk niet meer dan vijf. Wellicht planten ze zich volgend jaar voort.

maandag 11 oktober 2010

AWD bronst

Afgelopen zaterdag ben ik alleen op pad geweest. Licht getriggerd door de voorkant van het verenigingsblad naar de AWD. Een voorproefje nemen op de ledendag. Nu, jullie gaan het meemaken.

Op deze mooie nazomerdag een wandeling maken door de Amsterdamse Waterleiding duinen is geen straf. Vandaag alleen op pad. Al snel heb ik het pad (met veel hardlopers en wandelaars) verlaten op zoek naar bronsttaferelen van het damwild. Lekker struinen door de duinen. Een gebied met veel hoogteverschillen. Op zich niet verwonderlijk voor duinen. Ook de begroeiing is niet mis te verstaan. Al klauterend en sluipend werk ik me al snel in het zweet. Gelukkig doe ik het niet voor niets. De spanning stijgt bij iedere duin die ik beklim. Zo geruisloos mogelijk speur ik het duinpannetje af. Duintje op, duintje af. Al snel sta ik oog in oog met enkele dambokken. Gebroederlijk naast elkaar. Bronst?


Kijken en bekeken worden
Na deze mooie damherten rustig te hebben bekeken, vervolgde een ieder zijn weg. Ook ik. Het gebied werd al ruiger en ruiger. Vele malen ving ik een glimp op van een wegschietend damhert. Wat zijn die beesten snel en wat zijn die duinen irritant, want weg is ook echt weg. De hoefdieren kennen het gebied beter dan ik. Logisch.......en één troost, ik ken de weg in Ridderkerk beter :)

Dama dama
Bovenop een duintop heb ik mijn krukje uitgestald en heb heerlijk mijn boterham opgegeten. Genietend van het uitzicht. In de verte veel damherten gezien tijdens de maaltijd. Ik had er wel uren kunnen blijven zitten, zeker met dat mooie weer. Toch weer op pad.
Hoezo genieten?
Nu in een deel waar eigenlijk geen doorkomen aan was. Buiten het feit dat de duinen hoger en hoger werden, werd ook de begroeiing dichter en dichter. Ook de doornen waren vrij scherp (getuige mijn armen). De inspanningen werden wel beloond, want ik was getuige van het knörren van een damhert. Yes!!!! Voor het eerst van mijn leven nu ook het bronstgeluid van een damhert mogen horen. Hoewel dit vele malen minder spectaculair is dan die van het edelhert toch een hele belevenis. Zeker omdat het geluid bij het beklimmen van een duinpan steeds dichterbij komt. Het lijkt op het zielig knorren van een zwijn en toch is het weer heel anders. In de ruigte stond daar de bok...... Geweldig. Al snel werd ik opgemerkt. Zonder al teveel haast koos hij het hazenpad.
Onherbergzaam gebied
Datzelfde hazenpad (een overduidelijke wissel) heb ik ook genomen. Hierdoor kwam ik zowaar bij een bronstkuil uit. Interessant om te zien.
Een heuse bronstkuil
Toen was ik door het gestruin en geklauterd mijn orientatie even kwijt. En zoals iedere keer in de AWD was ik verdwaald. De ruimten werden kleiner en kleiner. Gelukkig had ik nog ruim de tijd eer het donker werd. Ik probeerde op mijn gps telefoon het juiste pad te vinden....helaas, geen bereik. Wat nu? De ervaring heeft mij geleerd dat het echt veel moeite kost om de juiste richting op te gaan. Gelukkig scheen de zon uitbundig zodat ik met wat logisch nadenken een vaste richting koos. Ook mijn kompas wees me de juiste weg niet!! Eigenlijk had ik er wel lol in, daar het mij voor de vierde keer overkomt. Dit is het nadeel als je van de paden af mag. Toch bleef ik genieten, want de aantallen liepen hierdoor gestaag op. Geen fotowaardige beelden, maar toch. Soms bewust mijn toestel gelaten voor wat het was om even te genieten van de damherten. Opvallend genoeg geen overig grofwild zoals het ree of een vos.
Roedeltje damherten in de schaduw
Eindelijk.......na een uur!!! niet geweten te hebben waar ik was zag ik een bekend pad. Vermoeid en enigzins opgelucht ben ik verder gegaan. In een open stuk lag nog een roedeltje in de schaduw van een boom. Stap voor stap dichterbij om enkele beelden te maken. Je merkt dat deze dieren wel mensen gewend zijn in hun leefgebied, want ze lieten mij zeer dicht naderen en daardoor kon ik ze mooi aanspreken. Best mooi om deze dieren te observeren. Hele duidelijke verschillen met de edelherten, met name het pluisje onder hun buik is zeer kenmerkend en niet te vergeten de lange staart. Bij dit roedeltje liepen ook enkele jonge spitsers en een damhert met een open gewei (ook jong waarschijnlijk)
Die vent met die hoed komt wel erg dichtbij........
Ook nog een springer kunnen vastleggen. Heel soepeltjes wordt de hindernis genomen. Al met al een mooie dag gehad, met spanning, rust, bronst, natuur en zon. En niet te vergeten de herten.
Op zoek naar een veiliger heenkomen....

Voor u gelezen

Edelhert ontdekt Achterhoek en Twente
http://www.refdag.nl/achtergrond/groen/edelhert_ontdekt_achterhoek_en_twente_1_507624

08-10-2010 16:59
Reformatorisch Dagblad / Gerco Verdouw

Het edelhert in Oost-Nederland rukt op. Vanuit Duitsland. Geen probleem, schrijft Bas Worm van Vereniging het Edelhert in Zoogdier, het populairwetenschappelijke tijdschrift van de Zoogdiervereniging.

Op dit moment zijn de Veluwe en de Oostvaardersplassen de enige twee officiële leefgebieden voor edelherten in Nederland. Op de Veluwe leven in het voorjaar, voordat de kalfjes geboren worden, circa 2300 edelherten. In de Oostvaardersplassen leven bijna evenveel edelherten, ruim 2000, maar op een veel kleinere oppervlakte.

De dichtheid in de Oostvaardersplassen bedraagt circa een hert per hectare land; op de Veluwe is dat er een per 25 hectare. Buiten deze gebieden zijn in principe geen edelherten toegestaan.

Nu de dieren met enige regelmaat in Twente en de Achterhoek worden gesignaleerd, is de vraag wat de provincies gaan doen: laten afschieten of gedogen. Vereniging het Edelhert en de Zoogdiervereniging vinden in elk geval dat het zogenaamde nulstandbeleid in bepaalde gebieden losgelaten moet worden. Volgens Worm zijn bijvoorbeeld het Nationaal Park Sallandse Heuvelrug en de Vechtdalbossen rond Ommen goede potentiële leefgebieden die niet erg schadegevoelig en verkeersonveilig zijn.

maandag 4 oktober 2010

De bronst voorbij?

Een snelle oversteker ......
Afgelopen weekeind weer heerlijk genoten van ons eigen optrekje op de Veluwe. Verschillende malen erop uit geweest om van de natuur te genieten. Genieten is niet moeilijk op de Veluwe . De boslucht , de kans op wild, de paddestoelen , de natuur. Samen met Peter enkele plaatsen afgegaan. Daar waar het een week eerder nog goed was. Helaas , we moesten ons nu tevreden stellen met hier en daar een slappe burl. Terug naar het huisje om een beetje te slapen. Om vijf uur keren we terug. Slechts drie uur later!
De ochtendtocht eigenlijk hetzelfde laken en pak . Hier en daar wat activiteit , maar om te zeggen geweldig? Nee! Helaas. Toch mogen we niet ontevreden zijn. We hebben wel weer wat gezien. In de schemering weliswaar .


in de verte een bronstroedeltje ........ telelens?

Tijdens een rondje wild zagen we een mooi roedeltje in de verte staan. Leuk om Anja eens wat echt wild te laten zien. Verder dwong het weer ons al snel terug te gaan. Toch kon ik het niet laten. Toen de dames verzonken waren in een boek, heb ik nogmaals mijn biezen gepakt, en nog een rondje gemaakt. Troosteloos.....geen burl, oftwel niet hoorbaar door de mindere weersomstandigheden. Vlak bij 'huis'in de bocht schenen mijn koplampen over een weiland. Vele ogen lischtten op in het licht. Even stil blijven staan om het gade te slaan. De herten hadden er blijkbaar geen last van. Ze bleven rustig staan. Tevens schoven op de voorgrond drie lage dieren door de lichtbundel. Helaas kon ik niet zien of het vossen waren of dassen.

Hoezo , daginstand
Zondag tijdens een wandeling rondom het park weer ruim twintig herten gezien. Op klaarlichte dag. Enkele hinden schrokken van mij en schoten pardoes de weg over, vlak voor de neus van enkele fietsers. Op mijn knietjes tegen een boom kon ik genieten van een roedeltje kaalwild met enkele spitsers en een oudere bok.
Samenvatting wildtochten afgelopen weekeind


zaterdag 25 september 2010

Bronst 2010

Lang hebben we ernaar uitgekeken. Bronst 2010. DE NACHT

Vrijdagavond begonnen met een rondje ´wild´ samen met enkele bekende plaatsgenoten. Door de verhalen van ons, aangewakkerd om eens gezamenlijk op pad te gaan. Meer dan onze hotspots afrijden konden we op dat moment niet. En dan zal je net zien: wild is wild. Het weer werd onrustiger en het de activiteiten namen spoedig af. Gelukkig verscheen er nog wel een kapitaal edelhert in de koplampen.


Ochtendstond.......
Daarna sloot Gerrit bij ons (Leo en Arie) aan. Na een lekkere snack op pad. Wat een nacht.....
Hoogbronst ten voeten uit. Op een plaats bij het landgoed Staverden zagen wij met de nachtkijker enkele hinden liggen. Ook hoorden we een edelhert duidelijk maken dat hij niet gediend was van concurrentie. Een diepe burl weergalmde door de stille bossen. Helaas was de maan weg waardoor het zicht niet goed was, zelfs niet met de nachtkijker. De twee rivalen lieten  enorm van zich gelden, (op 50 mtr afstand). Kippevel!!!! In het verleden hebben we wel eens geweiengekletter gehoord. Maar dat was kinderspel vergeleken bij het gebeuk van vannacht. Het weergalmde zelfs in het bos. Gedurende een paar geweldige minuten werden de krachten gemeten. Onder een klagelijke burl verliet de verliezer het strijdtoneel en voegde het plaatshert zich bij het onrustige roedel hinden. Deze waren inmiddels te zien, zowel met de nachtkijker als met het blote oog.

Zo ziet het eruit door een nachtkijker

Een wandeling door een stuk donker kroondomein is ook altijd wel spannend. Van tussen de varens klonk ineens op een meter of drie een gesnuif en geknor van een paar wilde zwijnen. Hartkloppingen..............

Onderweg nog een keer langs de Veenweg. Dit keer geen mensen.... niet zo vreemd om 03.10 uur. Destemeer konden we met behulp van de nachtkijker genieten van een flink roedel. De bok had het maar druk: de concurrentie op afstand houden, en al zijn vrouwen bij zich houden. Toch een mooi schouwspel.

Bronst roedel

Het hert dat we kort hierna tegen kwamen had het een stuk makkelijker. Direct in de berm stond een groot edelhert met een aantal hinden (stuk of vier slechts). Door de auto iets van richting te veranderen konden we deze kneiter geweldig zien.

Bok bij bronstroedel
Na de pauze een BBQ, op het parkeerterrein van het kasteel. Dit keer met hertenvlees: heerlijk. Als achtergrondmuziek een burlend  hertenkoor. Dat heeft wel wat. Na alles keurig te hebben opgeruimd gingen we een plekje opzoeken waar we gaan zittten in de schemering. Op het geluid afgaande was de keuze al snel gemaakt. Aan de rand van een weiland omringd door bos hebben wij ons verschanst in de dekking. Toen het nog (te) donker was, hoorden we veel burlende herten dichtbij. ook liep er een roedel heel duidelijk hoorbaar in het mais. Het werd steeds lichter. Geen hert te zien.......totdat er een roedel uit de dekking kwam zetten. Gevolgd door een tweede roedel. Helemaal aan de andere kant verscheen zowaar ook nog een roedel. Alledrie ongeveer 10 hinden en een bok. Twee van de drie aanwezige bokken gingen elkaar uitdagen. We hoopten op een gevecht, maar dat is niet voor ons weggelegd vandaag. Toch prachtig om dit in de vrije natuur te zien. Langzaam maar zeker verdween roedel voor roedel in de daginstand. De tijd was inmiddels ook doorgetikt en het bos was vanwege de zonsopgang weer vrij toegankelijk. Dit lieten we niet onbenut en zijn een bospad opgelopen. En.......daaar stond het bronstroedel van daarnet nog. Hier heb ik een paar foto's van kunnen maken. Prachtig, prachtig en nog eens prachtig!!


Lustrum

Vanaf 1995 vormen Arie en Pieter een vaste kern van altijd weer spannende en gezellige, mooie bronstnachten. Dit jaar gingen wij voor de 15e keer op pad. Ook nu weer niet zonder resultaat. We hopen dit nog vele jaren samen te doen.


Pieter en Arie

dinsdag 21 september 2010

Een sfeerimpressie

Afgelopen weekeind voor het eerst naar ons vakantiehuisje geweest op de Veluwe. Het gevoel om naar een eigen stekkie te gaan in de o zo geliefde omgeving is met geen pen te beschrijven. En dat in de bronsttijd......
Vrijdagavond maar eens in de eigen tuin naar de burlende herten geluisterd. Redelijk goed gehoord, wel ver weg. De dagen erna wat wandelingen gedaan en de omgeving verkend. Niet zonder resultaat. Zaterdagavond reden we een stukje met de auto om de bronst wat dichterbij mee te maken. Uit de dekking kwam een prachtig roedel hinden.........gevolgd door een hert. Krachtig en imposant liep hij 'zijn' dames achterna. Een echt bronstroedel. Hij had op deze plaats geen concurrentie, dus hij liet zich niet horen. Tijdens een wandeling kwamen we op klaarlichte dag ook nog eens twee roedels tegen op tweehonderd meter afstand van ons huisje. Een roedel van 15 en een roedel van 29!!! De heldere frisse nacht van zaterdag op zondag deed de herten flink burlen. De berichten dat de bronst nog niet echt los is, gaat hier niet op. Op zeven, acht verschillende plaatsen was het geburl niet van de lucht. Na het luisteren (en kijken) niet helemaal naar huis en toch naar huis. Heerlijk. Tevens heb ik (nieuwe) plekken ontdekt waar ik menigmaal zal gaan zitten. Foto's heb ik helaas niet vanwege het feit dat ik de videocamera altijd bedien, toch zal hier iets op gevonden moeten worden, want een video klaarmaken voor de blog is vrij tijdrovend. Wellicht een leuk verjaardagscadeau.

dinsdag 14 september 2010

Voor u gelezen......

EMST - De politie zoekt de mogelijke eigenaar van een roedel damherten. De dieren zorgen voor veel overlast in de omgeving van het Veluwse Emst, meldde de politie dinsdag.


Een groep van acht damherten zwerft al enkele dagen in het buitengebied van Emst. Ze lopen daarbij geregeld over doorgaande wegen en zorgen daarmee voor gevaarlijke situaties.

''Ze duiken in de schemering ineens op. Automobilisten schrikken daar van want het zijn flinke beesten'', aldus een woordvoerder van de politie.

Tot aanrijdingen heeft het nog niet geleid. De herten zijn vermoedelijk ontsnapt uit een omheining van een particulier huis.

donderdag 9 september 2010

Digitaal wildkijken

Boeiender dan ooit is het om nu op de wildcam te kijken van de Hoge Veluwe. Vanuit de randstad is het mogelijk om de bronstactiviteiten waar te nemen. Vanavond een bronstige bok met een roedel hinden. Leuk voor even.......al zie ik het liever met eigen ogen, of hoor ik het graag.

Klik op onderstaande link voor eigen belevenissen:

Webcam met bronstactiviteit



Soms lukt het niet om verbinding te krijgen, probeer het dan via de site van de vereniging het edelhert, rechts staan de links naar de webcam hv (apple)

Zou jammer zijn!

Elspeet is bonnenregen beu


Geschreven door De Stentor Roel Kleine

donderdag, 09 september 2010 07:48

Elspeet - Het voornemen van de gemeente Nunspeet om een zijtak van de Veenweg in Elspeet af te sluiten voor gemotoriseerd verkeer heeft de woede gewekt van de dorpsbewoners.

De gemeente wil er een fietspad van maken en afsluiten voor gemotoriseerde voertuigen door middel van een slagboom. Juist dit weggetje wordt door veel Elspeters gebruikt om tijdens de bronsttijd hun auto's te parkeren om het burlen van de herten te bekijken en te beluisteren.

Dries Vlijm en Brian Franken hebben nu het voortouw genomen om de dorpsbewoners op te roepen om zich tegen afsluiting van het weggetje te verzetten. Het tweetal, gesteund door de Elspeters H.F. Bos en G. van der Steeg, gaat tegen het plan van de gemeente bezwaar maken.

De Elspeters richten hun pijlen niet alleen op de gemeente maar ook op het Geldersch Landschap. De natuurbeheerder maakt het de dorpelingen steeds moeilijker, zo klagen zij, om de bronst van nabij te volgen. Het weiland waarin dit gebeurt grenst aan het pad waar de auto's worden geparkeerd en waar ook de grens loopt van het gebied van het Geldersch Landschap. De natuurbeheerder wil niet dat bronstkijkers na zonsondergang op het terrein van het schap komen. Wie dat wel doet krijgt een bekeuring van enkele tientallen euro. En dat zint de Elspeters geenszins. "Schandalig", briest Dries Vlijm(70). "Ik kom hier al 60 jaar. Ik vind het verschrikkelijk wat hier gebeurt". Hij heeft het ook al niet begrepen op het plan van de gemeente om de weg af te sluiten. Net als Franken heeft hij de indruk dat het Geldersch Landschap bezig is met pesterijen. "Laatst hebben ze een picknickplaats hier in de buurt weggehaald en dichtgegooid". Volgens de Elspeters zijn er in de afgelopen jaren al heel veel bonnen door de BOA's uitgeschreven. "Het wordt steeds erger de laatste jaren. Overal zitten ze ons dwars, ze sluiten alles af", roepen de Elspeters in koor.

Wob Meijering van de gemeente Nunspeet stelt dat met het Geldersch Landschap overleg is gevoerd over de afsluiting van de weg. "Wij willen daar geen auto's meer als het fietspad er ligt. Auto's en fietsers en voetgangers verdragen elkaar daar niet. Als het pad is opgeknapt en toegankelijk zou zijn voor iedereen krijg je er sluipverkeer. Vandaar de afsluiting in dit kwetsbare gebied", aldus Meijering.

Willem Lammertink, woordvoerder van het Geldersch Landschap, stelt dat terreinbeheerders op de Veluwe hebben afgesproken dat er tijdens de bronst strenger wordt opgetreden. "We willen voorkomen dat door de steeds grotere belangstelling het proces van het burlen wordt verstoord". Hij erkent dat daarover vaker wordt geklaagd op de Veluwe. Het Landschap probeert nu belangstellenden tegemoet te komen door meer plekken te creëren voor het bekijken en beluisteren van de bronstige edelherten.

donderdag 2 september 2010

Thuisnabij wildkijken

Vanavond een rondje Biesbosch gemaakt. Dordtse welteverstaan.
Een uitgestrekt polder- en riviergebied. Even leek het er op dat
ik het moest stellen met vogels. Ook leuk, voornamelijk de purperreiger
die zich goed liet zien. Verder een grote hoeveelheid ganzen.
Toch werd ik helemaal aan het einde van de trip blij verrast door
twee reeën. Te donker om goed te observeren, maar toch.....
Al met al weer even genoten van de natuur!!

maandag 30 augustus 2010

Verschillende berichten

Afgelopen zaterdag een ronde langs de hotspots kunnen maken. Na etenstijd begonnen we al aan onze ronde. Hoewel we het wild op dit tijdstip nog niet verwachtte, begon onze tocht al met het zien van een roedel kaalwild van 9 stuks. Zo'n 15 meter het bos in langs de openbare weg. Bemoedigt door deze vroege ontmoeting zijn we door gegaan en niet zonder succes. Op de ons bekende "bokkenwei" stonden twee prachtige geweidragers!!! Bijgaande foto is van vorig jaar maar hetzelfde hert.


Vervolgens hebben we nog twee keer wat kaalwild gezien. Uiteindelijk zijn we blijven staan posten bij het maisveld waar we al eerder over geschreven hebben. Uiteindelijk kwamen daar ook ruim 50 stuks kaalwild en een enkele spitser uit. Al met al een prachtige en geslaagde avond.

Collegablogger Leonard schreef eerder dat de eerste bronstroedeltjes al waren gevormd. Vorige week is naar verluid ook de eerste burl gehoord. Dat zou betekenen dat de bronst periode zachtjes aan begonnen zou zijn. Daar tegenover staat dat ik nog twee bokken bij elkaar gezien heb die met zekerheid een rol zullen spelen in de bronst. Klinkt tegenstrijdig maar in deze preriode van het jaar is alles mogelijk.

maandag 23 augustus 2010

Reekbokje

Kon het niet laten deze foto nog te plaatsen. Hoewel het nog heel vroeg was en moeilijk was deze foto te maken was het moment super.

Trots

Het is altijd leuk dat onze vrouwen zo achter hun mannen staan als het gaat om hun hobby. Hier een filmpje van edelherten gemaakt door mijn vrouw. Vol enthousiasme gefilmd. De beelden zijn super!!

Meer dan alleen maar edelherten

Tijdens ons verblijf op de veluwe hebben we kunnen genieten van al het grofwild wat vrij rondloopt. Hierbij het ree met twee kalfjes en het zwijn.





Vervolg

Woorden zeggen niet genoeg:




Natuurschoon

Ik twijfel.......zal ik hier een smeuig verhaal schrijven over de wonderlijke pracht van een ontwakend Nederland of laat ik de beelden spreken.......ik kies voor het laatste........












donderdag 19 augustus 2010

Wild, wild en nog eens wild



Zoals er bij Gortel/Vaassen bepaalde plekken zijn dat je zeker weet dat er zwijnen lopen (en in sommige perioden enkele vossen), zo was er voor wildminnend Elspeet deze zomer een plaats waar je zeker weet dat er herten kwamen. En niet zomaar herten, maar veel herten, heel veel herten. Iedere avond als het al flink begon te schemeren klonk er vanuit het maisveld een geritsel en één voor één  treden de hinden uit. Helaas wat laat en dus donker voor goede beelden, maar we hebben er toch vaak van genoten. We hebben er in één keer 62 geteld. Helaas, maar begrijpelijk stonden er binnen de kortste keren ook 62 mensen op 'wacht'. Het gerucht verspreidde zich als een lopend vuurtje. Daarnaast was men bezig met het realiseren van het nodige afschot (op dit roedel). Door deze verstorende elementen viel dit roedel al snel uiteen. Aan het eind van de vakantie telden we er nog maar 15, 10 en 12 in opgesplitste roedels. Ik heb hiervan nog wel redelijke videobeelden.

Bovenstaande foto heb ik gekregen van collegablogger Leonard: wildervaringen.blogspot.com (BEDANKT)

Altijd de moeite waard .....


04.55 uur........... Wreed klinkt het geluid van de wekker in ons vakantiehuisje op de o zo stille Veluwe, tja waar is het rond dit tijdstip niet stil. Behoedzaam gaan we uit bed en lopen zachtjes naar de woonkamer waar we, zonder nu echt een diepgaand gesprek te voeren, ons verder aankleden onder het genot van een bakje koffie. Er wordt nog een keer gecheckt of we alle spullen hebben. Vol goede moed gaan we richting de auto. Vanuit Garderen is het al snel 20 minuten rijden om bij onze vaste plekken te komen. Rond half zes begint het al wat te lichten en we zijn precies op tijd. Gewapend met een fotocamera, videocamera, verrekijker en voor ieder een snelle Jelle laten we de auto al snel achter ons en worden we opgenomen door de geuren van een ontwakend bos. Het is werkelijk niet te beschrijven hoe dat voelt. De frisse dauw van de ochtendnevel, de eerste vogels in de toppen van de bomen, de frisse geuren van het bos, de stilte en eenzaamheid en dan nog de kans op ontmoetingen met het wild. Een stevige wandeling houdt ons wakker. Af en toe zien we een ree, maar verder is het niet veel. Toch is het genieten zo heerlijk in de natuur. Door al onze belevenissen en verhalen lijkt het wel alsof wij altijd heel veel zien, maar dat hebben we afgelopen vakantie wel ervaren: het is gelukkig wild, dat zich niet op bestelling laat zien. We hebben meerdere malen tochten gemaakt dat we ongekend lage aantallen zagen, maar toch kunnen we er iedere keer weer van genieten als we op pad gaan. We genieten al op het moment dat we onze groene pakkies aantrekken!!

maandag 9 augustus 2010

Het moet niet gekker worden....

Vanmorgen vroeg met onze vrouwen!!!!! een stevige boswandeling gemaakt in
een voor ons relatief nieuw gebied. Enige tijd geleden hebben we deze route al gelopen met de bedoeling om eens terug te keren op een beter tijdstip. Vandaag was het zover. En niet zonder resultaat. Veel edelherten gezien, zowel hinden als bokken. De mist heeft heel wat wild aan ons onttrokken maar desondanks hebben we er toch weer 40 gezien. Peet heeft een paar mooie plaatjes geschoten van hinden in de mist. Tevreden en vermoeid sloten we ook deze tocht traditiegetrouw af bij bakkertje Piet. Terug naar huis in Garderen iets ongelofelijks meegemaakt. Midden in garderen kwam uit de woonwijk een damhert aangewandeld, stak de putterweg over en verdween in de andere woonwijk. Onvoorstelbaar. Als we erin geslaagd waren hier een foto van te maken dan was dit zeker krantwaardig. Weer enorm genoten. Een beeldverslag volgt zo spoedig mogelijk.

woensdag 4 augustus 2010

Nieuwe ervaringen

Even een korte mededeling vanuit Garderen. Zoals te verwachten
zijn we weer volop bezig om nieuwe beelden en ervaringen op te doen.
Iedere morgen en avond zijn we in bos en veld. We laten ons door het
weer niet uit het veld slaan. Er is een behoorlijke toeristendruk. Dit neemt niet weg dat de aantallen oplopen. Qua foto's moeten we het moment supreme nog meemaken. Qua film hebben we al aardig wat mooie beelden. De zwijnenjacht is afgelopen en de hertenjacht is net begonnen. Gigantisch harde knallen weergalmen door het bos. We azen op een moment dat we getuigen zijn van de hertenjacht. U zult spoedig verwend worden met de beelden. Nu gaat het wat lastig via de telefoon. Ik kan alvast wel verklappen dat ik videobeelden heb van een boommartig, reeenbronst, en zes kapitale ( geschuurde) bokken. We zullen doorgaan.

donderdag 29 juli 2010

Goed nieuws

Afgelopen dinsdag een dagje weg, samen met een aantal kennissen. Wat te doen is geen vraag meer tegenwoordig. Zeker vandaag niet want naast het wildkijken hadden we nog een ander punt op het programma staan, nl. het bezichten van een chalet. Bij het zien van dit prachtige optrekje waren we gelijk verknocht en hebben het gekocht!! Midden in ons favoriete wildkijkgebied. Dus voortaan niet meer vanuit Ridderkerk naar de Veluwe, maar vanaf de Veluwe naar de Veluwe. Geweldig leuk.

Daarna toch het vaste rondje gemaakt. Het leek vrij mager, maar toch......een roedel kaalwild kwam uit een maisveld. Het bleef komen...45 stuks. Later deze week is hetzelfde roedel op dezelfde plaats nogmaals gespot, maar dan in tweevoud (volgens Arie)

Het begon al aardig donker te worden en ik wilde graag naast de reeën ook graag een bok laten zien. Echter, het blijft wild, dus je moet ook geluk hebben. En dat hadden we. Op een inmiddels zeer favoriete plek zagen we op nog geen twintig meter afstand tien jonge bokjes. We vormden geen gevaar want ze bleven rustig. Wij verder....honderdvijftig meter verder aan de andere kant zagen we grote bokken, 12 stuks. Ook donker, maar mooi genoeg om te bekijken. Het is werkelijk ongelogelijk....iedere keer is het weer raak. Kennissen blij en ik (weer)blij.

dinsdag 27 juli 2010

Verleg de grenzen

Afgelopen zaterdag samen met zwager Peet afgereisd naar Planken Wambuis. Een voor ons relatief nieuw gebied. De grofwildstand is daar volgens de berichten prima. Om 05.05 uur parkeerden we de auto om vervolgens met de fiets verder te gaan. Een tocht van 25 kilometer gefietst met een niet onaardig resultaat. We zagen 25 reëen, 20 edelherten (alleen hinden) en 15 zwijnen. Daarnaast ook nog twee zwarte spechten.
Het is een gebied waar we zeker nog een terug zullen komen. Mooie taferelen gezien (en gefilmd) in de reëenbronst. Daar ik laatst verbolgen was in 'ons eigen gebied' over de zeer storende en laagvliegende luchtballonnen, werd hier de rust enorm verstoord door twee zware crosmotoren. Om 6.30 uur dwars door het natuurgebied.

woensdag 21 juli 2010

maandag 19 juli 2010

Opnieuw vroeg op!!!

Vanmorgen vroeg om 3.40 de wekker. Wat verdwaasd sta ik op, maar dan is het weer duidelijk, er staat een bezoek aan de Veluwe gepland. Vol goede moed vertrekken wij (Pieter, Peter H. en ik) om 4 uur. In de auto al heel wat gespeculeerd over wat we gaan zien maar meer nog wat we graag willen zien. Daarnaast zitten wij te genieten van het ontwakend Nederland. De ochtendgloren met boven de weilanden prachtige nevel. Deze adembenemende taferelen hebben wij alvast te pakken en zij die nog bleven liggen niet.

Uiteindelijk aangekomen op de Veluwe beginnen wij onze tocht langs alle voor ons "hot spots". En niet zonder resultaat. Al na een kwartier is het raak een roedeltje kaalwild en een spitser (nog in bastgewei) is rustig aan het laveien op de heide. En zo gaat onze heerlijke morgen door. Aan het einde van onze tocht staat de "teller" op 37 stuks roodwild. Te weten:
  • 3 Edelherten
  • 20 Hinden
  • 1 Spitser
  • 2 Reebokker
  • 8 Reegeiten
  • 3 Kalfjes 
Bijgaand een paar foto's van deze morgen:


zaterdag 17 juli 2010

Eigen youtube kanaal

We hebben een nieuw gadget toegevoegd. Gezien het feit dat we naast foto's ook veel videobeelden hebben en deze moeilijk via de blog kunnen delen, hebben we besloten een eigen youtube kanaal in het leven te roepen. We hebben een snelkoppeling geplaatst bij het kopje 'links' Het kanaal is ook te bezoeken via www.youtube.nl/grofwild