zaterdag 8 december 2012

Wintersport

Hoewel de verleiding zeer groot was om te blijven liggen vanmorgen, heb ik toch maar de stoute schoenen (beter gezegd bontlaarzen) aangetrokken. Zes lagen bovenkleding verder ben ik op de fiets gestapt. Al snel wist had ik geen spijt meer. Wat een stilte!! De weinige geluiden die er waren, werden gedempt door de sneeuw. Een schitterend sneeuwdek versiert de Veluwe. In het halfdonker glibber ik op de onbestrooide en ongerepte paadjes. Op een pad staat een ree. Hij maakt zich uit de voeten als hij mij ziet. Genietend van de opkomende zon fiets ik door het steenkoude bos. Hoewel je zou verwachten om een poolvos en een ijsbeer te ontdekken, staat er zowaar een mooi edelhert in de dekking van een bos. Wel een kwartier hebben we elkaar aan staan de kijken. Hij verroerde zich nauwelijks, ik ook niet. Enkele foto's kon ik maken. Leuk. Omdat hier het fietsen te zwaar werd (stadsfiets:)) ging ik maar een stukje lopen. Heerlijk. Er lag nog zeker twintig centimeter sneeuw. Het sneeuw knerpte onder mijn laarzen. Ik bevond me in een idyllisch boek!! Enkele reeën hadden mij allang ontdekt voordat ik hen zag. In een rustig tempo zochten zij een veilig heenkomen. Verder was het weinig qua wild. Wel veel prenten, mooie sneeuwwissels en gewroet. Totdat.....ik het ultime moment van de morgen beleefde. Een mooi hert stak een weiland over. Dat wordt DE sneeuw wildfoto dacht ik. Ik remde (met voorrem) en bleef ternauwernood op de been, handschoenen uit, fiets neer gegooid, camera aan, inzoemen en..........klik, klik, klik. Hert weg! In de bossen klonk alleen nog gekraak. Al deze consternatie hebben ervoor gezorgd dat de enige foto bijna mislukt is. Maar toch.....een hert in de sneeuw! Genietend van de natuurpracht fietste ik huiswaarts. De bospaden waren niet meer te onderscheiden, gelukkig weet ik de weg, maar fietsen in zo'n sneeuwmassa is echt topsport. Gelukkig had ik daardoor al snel geen last meer van de kou. Thuisgekomen begon ik te gloeien tot laat in de middag. Heerlijke start van de dag. Omdat woorden tekort schieten om deze belevingen weer te geven, doe ik hierbij een aantal foto's, al kunnen die ook het gevoel niet verhalen.





zaterdag 1 december 2012

Winterwoud





Het is stil in het bos. Het donkere decemberweer is niet bepaald hetgeen naar buiten trekt. Het miezert een beetje. Toch fietst er door de bossen op de Veluwe een eenzame liefhebber. Bewapend met zijn nieuwe camera. Eindelijk weer eens tijd om er op uit te trekken. et was geen onverdienstelijke tocht voor de tijd van het jaar. Acht herten en een varken. Maar meer dan dat.....heerlijk genoten van de rust en stilte. Ik kreeg het al snel warm, want ik was veel te dik ingepakt. Enkele hinden had ik gespot, maar dezen maakten zich direct uit de voeten. Zeer schuw....vanwege bejaging? Achter het schooltje mijn geluk maar eens beproeven. Ja, achter op het weiland liepen een aantal spitsers. Ik maakte mij klein en het fotograveren kon beginnen. Inzoomen en klikken. De lichtomstandigheden waren zeer beneden peil, maar toch heb ik kunnen afdrukken. Lange sluitertijd, maar dat hindert niet. Ze liggen vast op de plaat. Geniet mee..........en de foto's worden alleen maar beter, want ik ga een fotocursus doen bij Yvonne van der Mey: wildfotografie!