zaterdag 26 november 2011

Niet door maar over Ger Verwoerd

Niet door maar over Ger Verwoerd

Hieronder volgt een impressie van een dag ‘stage’ voor mijn opleiding Stoas Wageningen.

Op een druilerige dag in de herfstvakantie loop ik Ger Verwoerd tegen het lijf. Er ontstaat een ontspannen gesprek, met name over zijn nieuwe auto. Wat een stoere bak. Een beetje in verlegenheid gebracht, geeft Ger aan er eigenlijk wel trots op te zijn. De laatste dingen worden nog ingericht. Eindelijk krijg ik de brandende en prangende vraag over mijn lippen: ‘ Mag ik een keer met je mee?’ Ik kon wel een gat in de lucht springen na zijn bevestigende antwoord. Ik zou er wel achter komen dat het niet zo romantisch is als velen denken, aldus Verwoerd. Later die week is het zover. We beginnen met een klusje met de hond. In de nieuwe Toyota mag ik plaats nemen. De bospaden met diepe kuilen en plassen zijn een fluitje van de cent voor de groene bolide. Nazoek is een bijna dagelijkse bezigheid voor Verwoerd, voor mij is het nieuw. Ik kijk mijn ogen uit naar de geroutineerde handelingen van de boswachter. Zowel de hond als de boswachter hijsen zich in beschermende kleding. Een heupgordel met gereedschap wordt omgedaan en de speurtocht kan beginnen. Wat is het bos dan groot en het blijkt nog best lastig te zijn om het juiste spoor te volgen.

De morgen is snel voorbij gegaan. ’s Middags gaan we op terreininspectie. Al fotograferend worden bepaalde onderdelen van een gebied van het Gelders Landschap bekeken. Interessant om het verhaal te horen bij een ogenschijnlijk ‘gewoon’ bos. Tijdens een administratief moment kreeg ik de meerjarenbeheernota onder ogen. Als toerist, zelfs als natuur- en wildliefhebber, sta je er niet bij stil dat er zoveel beleid ligt in het bosgebied dat je op je duimpje kent. Heel erg boeiend. Niet alleen de fauna, maar zeker ook de flora en de cultuurhistorische waarde. Ik heb me voorgenomen me nog meer in het zeer boeiende gebied Staverden te verdiepen. Even wordt er polshoogte genomen bij een pas gegraven beekomlegging. Het ziet er gelikt uit. Landschapsbeheer staat hoog in het vaandel bij het Gelders Landschap. Ook details als paden en houtwallen komt naar voren. Nooit bij stilgestaan. Tijdens de toezichtsronde stuiten we op een wel heel primitief tafereel. Een echtpaar staat op het grondgebied van het Gelders Landschap met een huifwagen (met kachel), handkarkippenhok en berenvellen. Het beeld deed me denken aan een marskramer uit de 17e eeuw. De trekpaarden graasden in een weiland verderop. De reden voor de leefstijl van deze mensen is triest, maar voor Gelders Landschap geen reden om deze vorm van wildkamperen toe te staan. Vervuiling door afval en uitwerpselen is onvermijdbaar. Na een verhitte discussie wordt er toegezegd te vertrekken. Tja, dat hoort ook bij toezicht.

Gedurende de dag rinkelt de telefoon meerdere malen. Ik kan meegenieten via de speaker en geniet van alle grofwild gerelateerde onderwerpen die besproken worden. Wat een kenner is die Verwoerd. Maar ook een liefhebber.


Onderweg hebben we diverse reeën gezien en een roedel edelherten. Al kletsend over nazoek, ecologische onderwerpen, natuurbeheer, toekomstplannen GL heb ik deze dag zoveel geleerd en genoten. Opeens trapt Verwoerd op de rem. Ik kijk om me heen om te zien of er iets loos is. Ik kan niets ontdekken. Ger loopt op een boom af waaraan de……oranjezwam groeide. Hij sist tussen zijn tanden en zei: Dat is niet goed. De boom wordt bekeken en beklopt. Een spuitbus met groene verf wordt tevoorschijn getoverd om van deze boom een aandachtsboom te maken. Goed in de gaten houden dus. Hier neemt Verwoerd zijn verantwoordelijkheid met betrekking tot de zorgplicht bomen. Deze betreffende zwam groeit alleen op rottend hout. Je moet het maar weten.

Nog even over het romantische beeld: het is nog veel breder en romantischer dan ik dacht. Wat een veelzijdig beroep. Ongetwijfeld zullen er mitsen en maren aanvast kleven, maar het gestres van files en dergelijke is van een andere orde dan het gestres of het afschot aantal wordt gerealiseerd.


Ps. Dit artikel zal geplaatst worden in ons verenigingsblad (met een enkele redactionele aanpassing)