Zomer 2013

Wat een genot om tijdens een zomer als deze op de Veluwe te mogen wonen. Vele malen ben ik het bos in getrokken met wisselend resultaat.
Terwijl ik in alle vroegte op mijn fiets stap zingen de vogels hun hoogste lied. Langzaam ontwaakt de natuur. Ik kan wel zeggen dat de natuur 's morgens op z'n mooist is. Zeker op mooie zomerochtenden. Een lichte grondmist geeft een sfeertje van jewelste. Vaak is het zicht dan minder, maar je blijft hopen op een moment dat er een hert opdoemt in de nevel. In de achterliggende vakantieperiode veel mensen tegen gekomen met dezelfde bedoeling: wild! Ouwe bekenden. Leuk. Aan de andere kant was er ook een dip merkbaar in de wildzichtbaarheid. Ik ben zelfs een keer 's morgens wezen fietsen dat ik diep in het bos zeven weghollende hinden zag en verder niets! Ook een wandeling met vakantiegangers, normaal gesproken een route met gegarandeerd wild; nu op 800 meter afstand twee geweidragers en verder niets! Dan spreek je collega-wildspotters en die blijken wel wild te zien. Frustrerend? Nee....., natuurlijk is het leuk om wild te zien, daarvoor ga ik tenslotte mijn bed uit, maar ook zonder wild is de natuur zo geweldig mooi. Prachtig bloeiende heide, de spanning van het wel of niet zien van wild, de overige natuurpracht.....heerlijk. De best gelukte foto's heb ik gemaakt van reeën. De reeën lieten zich ook het beste zien in de achterliggende periode.

In Elspeet wordt bevestigd dat de eerste bronstgeluiden zijn waargenomen. Zelf dacht ik het zondagavond te horen, maar dacht......te vroeg, te warm. De herten zijn er in ieder geval klaar voor: geveegde geweien en bronstmanen........ Laat de bronst maar weer komen.

Klaar voor de bronst

Moeflonrammen op de Noorderhei

En een ooi

De kalfjes van het edelhert groeien gestaag.

Moeder en kind

In de ochtendnevel

Heide in bloei

Vroeg uit de veren

Zowel zaterdag- en vanmorgen vroeg uit de veren gegaan om te genieten van het jonge wild. Hoewel ik ze talrijk heb gezien, is het nog steeds niet gelukt om de ultieme foto te maken. Ik ga zeker niet klagen, want ook deze bostochten hebben weer heerlijke natuurervaringen opgeleverd. De schoonheid van de schepping is met name 's morgens voor dag en dauw zo onnoemlijk mooi. De vogels zingen hun hoogste lied. Het wild trekt al vrij vroeg de dekking in. Ik ben beide keren geen mens tegen gekomen. Wel had ik een benauwd ogenblik toen een zeer waakse hond in volle vaart al blaffend op mij af kwam toen ik over hun erf fietste. Het bleek gelukkig waar te zijn: blaffende honden bijten niet. De herten doen zich tegoed aan het net gemaaide gras.

 

Rondje wild

Aan het einde van een mooie (bijna zomerse) werkdag is het heerlijk om nog even het bos in te gaan. Samen met de vrouw op pad. Zij heeft de smaak ook weer flink te pakken. Niet vreemd, na zo'n geweldige ervaring vandaag. Tijden het uitlaten van de hond in het bos, ontmoette zij een wat zenuwachtige ree. Haar gevoel zei dat hier wel eens een kalf in de buurt kon zijn. Niet lang daarna huppelde een zeer jong reekalf vanuit de dekking dartel rondom moeder reegeit. Op een meter of dertig afstand. Dit beeld gun je iedereen, zeker je vrouw. Met een glimlach ontving ik tijdens mijn werk een sms met dit bericht.

 

Achieffoto: auteur swaag P. Hooijmeier

In deze tijd van het jaar lokt de natuur om het jonge wild vast te leggen. Vanavond wat dat betreft geen geluk. Wat het volwassen wild betreft niets te klagen, zo getuigen de foto's. Terwijl de loonwerkers eindelijk de eerste snede gras maaien, eten de herten er lustig op los, zonder zich ook maar iets aan te trekken van de trekkers, zo getuigt één van deze foto's.

Moeilijke lichtomstandigheden

 

Loonwerker op de achtergrond

 

Hou dan allemaal ff dat hoofd stil:)

Winterse omstandigheden

De achterliggende weken hebben we te maken gehad met echte winter. Zeer lage temperaturen. Deze weerhouden mij echter niet om er op uit te trekken. Integendeel. Juist de winterse omstandigheden maken het extra aantrekkelijk in het bos. De achterliggende weken ben ik er dan ook regelmatig op uit gegaan. 'Gewapend' met mijn fototoestel speur ik naar sporen. Goed te zien in de sneeuw. Activiteit genoeg zo te zien. Naast verschillende overstekers heb ik ook oog in oog gestaan met een rotte zwijnen. Iets wat ik altijd al gehoopt heb: varkens in de sneeuw. Ja, als je de kou wtrotseert lijkt daar wel een beloning aan te hangen. Want ondanks het feit dat er (relatief) weinig activiteit is, heb ik toch met grote regelmaat mooie dingen gezien. Foto's zeggen meer dan duizend woorden, dus ik stop met schrijven en plaats hieronder verschillende foto's. De foto's zijn overigens nog niet volgens de methoden en techniek zoals ik die vandaag geleerd heb op de natuurfotografiecursus. Dat komt nog wel.

Wintersport

Hoewel de verleiding zeer groot was om te blijven liggen vanmorgen, heb ik toch maar de stoute schoenen (beter gezegd bontlaarzen) aangetrokken. Zes lagen bovenkleding verder ben ik op de fiets gestapt. Al snel wist had ik geen spijt meer. Wat een stilte!! De weinige geluiden die er waren, werden gedempt door de sneeuw. Een schitterend sneeuwdek versiert de Veluwe. In het halfdonker glibber ik op de onbestrooide en ongerepte paadjes. Op een pad staat een ree. Hij maakt zich uit de voeten als hij mij ziet. Genietend van de opkomende zon fiets ik door het steenkoude bos. Hoewel je zou verwachten om een poolvos en een ijsbeer te ontdekken, staat er zowaar een mooi edelhert in de dekking van een bos. Wel een kwartier hebben we elkaar aan staan de kijken. Hij verroerde zich nauwelijks, ik ook niet. Enkele foto's kon ik maken. Leuk. Omdat hier het fietsen te zwaar werd (stadsfiets:)) ging ik maar een stukje lopen. Heerlijk. Er lag nog zeker twintig centimeter sneeuw. Het sneeuw knerpte onder mijn laarzen. Ik bevond me in een idyllisch boek!! Enkele reeën hadden mij allang ontdekt voordat ik hen zag. In een rustig tempo zochten zij een veilig heenkomen. Verder was het weinig qua wild. Wel veel prenten, mooie sneeuwwissels en gewroet. Totdat.....ik het ultime moment van de morgen beleefde. Een mooi hert stak een weiland over. Dat wordt DE sneeuw wildfoto dacht ik. Ik remde (met voorrem) en bleef ternauwernood op de been, handschoenen uit, fiets neer gegooid, camera aan, inzoemen en..........klik, klik, klik. Hert weg! In de bossen klonk alleen nog gekraak. Al deze consternatie hebben ervoor gezorgd dat de enige foto bijna mislukt is. Maar toch.....een hert in de sneeuw! Genietend van de natuurpracht fietste ik huiswaarts. De bospaden waren niet meer te onderscheiden, gelukkig weet ik de weg, maar fietsen in zo'n sneeuwmassa is echt topsport. Gelukkig had ik daardoor al snel geen last meer van de kou. Thuisgekomen begon ik te gloeien tot laat in de middag. Heerlijke start van de dag. Omdat woorden tekort schieten om deze belevingen weer te geven, doe ik hierbij een aantal foto's, al kunnen die ook het gevoel niet verhalen.

Alleen geen goede foto's

Hoe lang kan het stil blijven op de blog? Nu, de stilte wordt weer even verbroken. In deze toptijd ben ik zeer regelmatig in het woud te vinden. Alleen, of met andere liefhebbers. Inmiddels hebben we DE bronstnacht achter de rug. Een deel van de nacht zelfs beleefd op de rug....verslapen na een tukkie.

Een hele nacht opblijven was wat teveel van het goed........verder niets meer gezien

Hoewel ik mijn belevenissen niet kan verfraaien met (eigen) foto's wil ik toch nog enkele belevenissen vertellen. Als inwoner van Elspeet ben ik in de zeer gelukkige gelegenheid om te gaan wanneer ik wil. Na een personeelsvergadering ben ik compleet leeg. Direct na het eten spring ik op de fiets op zoek naar het grofwild. Daarnaast is het meerdere malen gebeurt dat ik na een vergadering nog even ga luisteren voor ik naar huis ga. Het zijn thuiswedstrijden. Heerlijk. Ook onderweg wil ik nogal eens wild tegenkomen. Al twitterend maak ik dit mijn volgers bekend.

Op een zaterdagmorgen hadden we afgesproken om met vrienden een wildtocht te maken. Voor mij altijd spannend, want gaan we ook wat zien en horen? Het blijft wild. Na een fikse wandeling zonder al teveel activiteit stuitten we op een flink bronstroedel. Het hert had de grootste moeite om zijn dames bij elkaar te houden. De toeristendruk deed hier geen goed aan. De herten moesten enerzijds de concurrentie in de gaten houden vanuit het bos, maar anderzijds ook het menselijk volk dat al maar dichterbij kwam. Toch hebben we het erg mooi kunnen zien. Een grondmist kwam opzetten en dat maakte het beeld des te mooier. Genietend van dit schouwspel begonnen er twee herten met elkaar te vechten. Super. Collegablogger www.wildervaringen.blogspot.com was juist met een journalist van de krant aan de juiste kant van de mistbank alwaar hij dit gevecht heeft weten vast te leggen.

Verder vind ik de bronst heel wisselend. Er zijn zeer goede momenten geweest, maar ook zeer mindere. Soms dacht ik: het is over, maar de avond erna was het weer feest. Het blijft een prachtig mooi fenomeen.

In de achterliggende periode met veel gropjes op pad geweest, met wisselende resultaten. Verder ben ik bezig geweest met presentaties en er bestaat een nieuw blog www.grofwildfoto.blogspot.com

Helaas heb ik weinig goede foto's vanwege de vroege duisternis. Ook ga ik weer vaak met mijn videocamera op pad om een nieuwe presentatie te kunnen maken. Vorige week had ik weer een heerlijk moment. Ik zat verscholen onder een boom te wachten op wat er komen gaat. Mijn moeite werd beloond. Een spitser, hinde en kalf kwamen heel rustig mijn beeld binnen gelopen en liepen in een rechte lijn op mij af, tot ongeveer twintig meter. Helaas moest ik toen het bos uit vanwege de tijd, maar het zijn geweldige beelden geworden.

Foto gemaakt door Andrea uit haar werk, super toch

Ik plaats hierbij wel een foto van mijn vrouw. Onderweg uit haar werk: 16.45 uur, een burlende bok. Zij enthousiast. Supervrouwtje.

Geen Ceasar, maar toch zeer tevreden

Aangewakkerd door het immense hert ben ik extra gemotiveerd om er op uit te trekken. En dat is eigenlijk het enige wat je moet doen om wild te zien. Er (op) uit!!! Zowel 's morgens als 's avond de wouden betreden op jacht naar dat ene grote hert. Maar iedere keer wordt mijn aandacht afgeleid door andere schitterende tafereeltjes. Zo ook vanmorgen. Samen met mijn vrouw op wildtocht. Eerst een stukje met de auto om vervolgens het biotoop van Ceasar te betreden. Nog geen 300 meter van ons huisje moest ik de auto al stil zetten voor een mooie bok die door de maisvelden op levei was. Hier even geen foto van, vanwege het filmen. Je komt oren, ogen en apparatuur tekort bij het zien van zulk een schoonheid. Na enige tijd vervolgen wij onze weg. Niet lang daarna werden we weer opgehouden door een prachtig roedeltje edelherten. Zo ging het  nog even door. Prachtig.

Het blijvende spel tussen duisternis en camera

Ja, daar staan er twee......heerlijk die spanning. Helaas wel wat ver, maar de paden zijn toegankelijk. Behoedzaam lopen we het pad verder af. We zetten onze voetstappen op het gras om zo min mogelijk geluid te maken. Onder dekking van een haag sluipen we naar de plaats waar we zoeven de twee hinden zagen staan. Twee???? Tweeënveertig, zo telden we. Op het gemak lag en liep daar een roedel kaalwild met smaldieren, kalfjes en hinden. Onvoorstelbaar. Wat een bof. Het werd nog leuker, helemaal in de andere hoek van het veld stonden een aantal bokken (nog gebroederlijk) al likkebaardend hun hinden uit te kiezen voor de bronst. Ik heb genoten van dit onvoorstelbare tafereel, werkelijk prachtig. Ik laat Ceasar vandaag maar met rust. Ik heb 'genoeg'.

Hinden op lavei

Altijd alert

Ik moest volledig uitzoemen om het roedel erop te krijgen

De mannen bekijken het roedel van een afstandje

Tot slot kwamen we nog een prachtige spitser tegen. Je zou bijna vergeten van dit mooie dier te genieten, na het zien van bovenstaande aantallen. Natuurlijk, bijzonderheden zijn altijd leuk, maar laten we ook blijven genieten van elk dier. Het is nota bene de vrije wildbaan!! Viva la Elspeet.

Een 'puber'



Tussendoortje

Afgelopen maandag onverwachts in ons huisje in Elspeet geslapen in verband met een bezoekje op de Veluwe. Op deze zeer warme dag samen met ons nichtje Femke op pad gegaan. Vrij laat op de avond. Niet onverdienstelijk. Geweldige dingen gezien en heel duidelijk aan ons nichtje uit kunnen leggen wat het verschil is tussen een ree, een kalfje en een hinde. Ook zagen we enkele geweidragers in bastgewei. Helaas, helaas, helaas is het niet mogelijk om in het donker mooie foto's te maken, want toen de schemering behoorlijk inzette zagen we op een normaal gesproken leeg veld enkele herten staan. De verrekijker had nog wel voldoende lichtinval om de gedaanten goed te ontwaren. Een middelgroot hert was aan het laveien, had ons niet door. Zijn compaan was enkele maten groter. Een kapitaal gewei torende op zijn kop. Wat een uitstraling. Wat een kracht. In de bronst zal menig hert een straatje om gaan voor deze heer en meester. Even flitste het boek 'Ceasar' door mijn hoofd. Zelden, of misschien wel nooit een hert gezien met een gewei en een schachthoogte van deze omvang. Zeer imposant!! Helaas moet ik het wat dit betreft met woorden doen, maar de komende periode zal ik daar regelmatig postvatten om hem op de gevoelige plaat te leggen. Niet alleen voor de lezers van de blog, maar zeker ook om dit hert nog eens te zien!! Hieronder een niet zelfgemaakte foto van het legendarische hert: wordt vervolgd.

Toch kan ik wel enkele foto's laten zien die ik dinsdagmorgen zelf gemaakt heb. Zowaar, onderweg naar mijn werk (hoe mooi kan het zijn), zag ik twee bokken door de dekking heen. Auto aan de kant, toestel van mijn vrouw gepakt en een foto gemaakt. Twee werden al snel zes. Mooie geweidragers kwamen een houtwal door en gingen er in grote vaart vandoor over het veld waar ik aan stond. Waarschijnlijk waren ze gestoord, want het leek alleszins op vluchtgedrag. Het kwam zeker niet door mij, want ze vluchtten mijn aknt op. Snel wat foto's geschoten, maar dat gaat natuurlijk ten koste van de kwaliteit, maar om nog een verhaal op te hangen zonder bewijs lijkt mij de geloofwaardigheid niet ten goede komen:). Ook dit was weer op een veld dat voorheen altijd leeg was. Dit biedt perspectief. Ik was wel iets te laat op mijn werk, maar dat heb ik er graag voor over.  



Overstekend kalf