Geen berichtenupdates

Zoals u heeft gemerkt zijn er geen updates meer van wildbelevenissen. Dit neemt niet weg dat er geen activiteiten meer zijn op dit gebied. Ik ben echter druk met het verzorgen van wildpresentaties. Zojuist heb ik een periode achter de rug waar ik mijn nieuwe presentatie heb gegeven. Van een presentatie komt ook vaak een presentatie. Erg leuk om mensen enthousiast te maken voor deze gratis hobby.

Bronsttijd is weer begonnen

Ook op de vrije wildbaan ontbrandt de bronst weer, weliswaar voorzichtig. Zo nu en dan klinkt de eerste bronstroep door de bossen. Nog lang geen hoogbronst, dat duurt nog een aantal weken. Je kan erbij zijn, want dit jaar hebben we midden in de bronst een prachtige locatie afgehuurd waar we kunnen genieten van de geluiden van de bronst. Bekijk het onderstaande filmpje en meld je aan: VOL = VOL Stuur een mail naar grofwild@gmail.com of bel: 06-12918775

Het nieuwe jaar......

Inmiddels zijn we het nieuwe jaar in gegaan. Een relatief rustig wildjaar ligt achter. Vanwege een sterk veranderende thuissituatie (ten goede) is de tijd wat afgenomen dat ik heb bos in kan, maar gelukkig beleef ik nog voldoende momenten om het wild niet te vergeten. Ik ben met name druk met wildpresentaties. Erg leuk om diverse gezelschappen enthousiast te maken voor het grofwild wat Nederland herbergt. In de winterperiode is het qua toerisme behoorlijk rustig in het bos, maar qua werkzaamheden erg druk. De houtoogst is weer in volle gang, met de onvermijdelijke verstoring tot gevolg. Toch ontmoeten we nogal eens wild, met name in de koplampen van de auto. Afgelopen week is het Kroondomein het Loo weer opengesteld na en periode van geslotenverklaring. 's Morgens vroeg op pad gegaan, nou ja, vroeg, de zon is om 8.46 uur op, dus dat zijn luxe tijden. Met een magere verwachting het Kroondomein ingetrokken op een mooie zonnige dag. Vanwege de hoge temperaturen leek het wel voorjaar. Op een prachtig uitzichtpunt stond een roedeltje kaalwild op korte afstand. Hele donkere (winter) vacht en voor dat ik de camera aan had waren ze vertrokken. Genietend van de zonsopkomst trok er een ander klein roedeltje kaalwild het veld door. Dit leverde een aantal mooie beelden op. Buiten dat hebben we genoten van het buiten zijn, het beleven van de natuur, de rust in het woud, de (toch wel) frisse neus.

Mooie drukke weken........

Het mooie weer met de koude nachten geeft de bronst 2015 een extra dimensie. Mijn mooiste belevenis tot nu toe was zondagavond. Ik fietste door het bos naar huis. De avond viel. De bijna volle maan rees. Een smalle mistflard hing over de heide. De lucht was nog scherp. Prachtig gezicht. Op een roepende bosuil na, doodse stilte zoals op vele zondagavonden. Boven de mist uit ik loepzuiver en haarscherp een immens gewei afsteken tegen het laatste avondlicht. Het gewei beweegt richting de nek en daar verscheurt (bijna letterlijk) een imposant langgerekte burl de stilte. Direct aan twee zijden klinkt het antwoord. Hoewel ik het probeer, dit is echt met geen pen te beschrijven, zo mooi, zo indrukwekkend, zo machtig, zo oer. Prachtig. Natuurlijk niet vast te leggen met welke apparatuur dan ook. Niet erg. Het staat in mijn geheugen gegrift.

'Thuisherten om 15.15 uur'

De dames trekken zich er niets van aan....

Zou dit nu Hubertus zijn??

Ranzige Rudy:)

In de laatste zonnestralen.........

Kapitaal gewei

Afgelopen maandag met de collega's naar de Hoge Veluwe geweest, zie vorig bericht! Erg mooi om de gedragingen te zien van de bronstige herten. Voordat we vertrokken reed ik nog even langs huis om mijn fotocamera te pakken en wat stond daar om 15.15 uur??? Een schitterend bronstroedel. Even dacht ik: collega's bellen.......... Toch maar naar de Hoge Veluwe gegaan. Met resultaat.

Leuke drukke weken..........

Ik deze weken en maanden word ik steeds vaker benaderd om mijn wildpresentaties te vertonen.  Ik word bijna een bekende in de natuurwereld. Van een presentatie komt ook vaak een presentatie. Erg leuk om het te doen. Passie overbrengen en medemensen laten genieten en beleven van het mooie wat Nederland (de Veluwe) te bieden heeft. De ene presentatie is de andere niet, maar iedere keer is het genieten.

Geen plaats meer over.....

In deze bronst heb ik tot nu toe twee mooie uitschieters: 140 man van de 'Komookgroep'. VOLLE BAK met mensen uit het hele land, erg leuk. Mede dankzij vier vrienden hebben alle aanwezigen de bronst beleefd/gehoord. Zelfs een groot deel van de aanwezigen waren getuigen van een heus gevecht.

Deze missie was geslaagd!!

presentatiemateriaal

Een andere missie was een presentatie op locatie. Een bevriende boer op Leuvenum staat zijn veldschuur voor een bedankje in natura af om er presentaties in te geven. Een groep raadsleden uit Zwijndrecht hadden een fractietweedaagse in de 'Zwarte Boer'. 's Avonds hadden ze een bronstexcursie geboekt. Zoals gewoonlijk beginnen we dan de presentatie in de veldschuur. De gasten kijken hun ogen uit naar de ouderwetse manier van boeren. Met geen woorden te beschrijven hoe idyllisch het erbij ligt. In deze knusse omstandigheden wordt de presentatie gegeven, zittend op de hooibalen. Tijdens deze presentatie vloog er een steenuil al jagend over het erf. Aan het eind van de presentatie heb ik mijn geluid uitgezet omdat het geburl van de herten in de schuur hoorbaar was. Hoe realistisch wil je het hebben. Een deelnemer merkte op: 'ik had het burlen nooit zo mooi gevonden als ik de presentatie niet gezien had.'

Iedere dag kom ik op mijn werk met bronstverhalen, logisch want iedere avond sta ik te luisteren. De collega's wilden het ook meemaken. Zodoende zijn we maandag naar de Hoge Veluwe geweest om daar het schouwspel gade te slaan. Wat hebben de collega's genoten........en ik stiekem ook een beetje.

De veldschuur

Geen woorden, maar..............

Even de hond uitlaten......

Nog geen hoogbronst, maar..................

Het wordt steeds vroeger donker. Steeds eerder op de avond treedt het wild dus ook uit. Zonder extreem laat naar bed te gaan is het dus mogelijk om wild te beleven. De laatste dagen is het gelukkig weer mogelijk om bij duisternis bronst te beleven.......Het burlen klinkt door de donkere stilte. Langzaam maar zeker kunnen we ze weer goed horen. Zo ook tijdens de jaarlijkse bronstnacht. Een week eerder dan te doen gebruikelijk. Eerst mocht ik nog een wildpresentatie verzorgen voor een groep uit Zwijndrecht. Tegen het eind van de presentatie heb ik mijn eigen geluid uitgezet om live de bronstgeluiden van de herten toe te laten in de veldschuur, waar ik de presentatie gaf. E.e.a. werd nog eens luid overschreeuwd door een jagende steenuil. Hoe natuurlijk wil je het hebben? Ook de harde worst van zwijn, ree en hert (Slager ter Weele) liet zich erg goed smaken. Na deze avond begon de nacht. Een eerste verkennende ronde gaf ons een beeld waar de bronst zich afspeelde. De ons welbekende bronstplaatsen stonden nagenoeg allemaal vol met een bronstroedel. Een prachtige geweidrager stond aan de rand van een weitje als heer en meester, een mooi roedel kaalwild bij zich. Een eenzame hinde was nagenoeg heel de nacht op dezelfde plaats. Ook bij benadering week hij niet van zijn plaats. Ongewoon gedrag; boswachter getipt. Wij zijn nog richting kroondomein het Loo gereden om dar de stand van zaken op te nemen. Op een nachtelijke ontmoeting met blogvolgers na (wat ook nog bekenden bleken te zijn), was er weinig te beleven; althans als het over wild gaat. We hebben daar een heerlijke nacht BBQ gehad en lieten ons de vleessoorten heerlijk smaken. 

 

Het is altijd weer een genot om het oergeluid te horen, met name als het pikdonker is. Met de frisse nachtlucht om je oren blijf je van deze combinatie wel wakker. Wat we deze nacht (nog) gemist hebben is het duel; het elkaar uitdagen tot daadwerkelijk vechten heb ik nog niet meegemaakt. We hopen in het volgende bericht u hierover te kunnen berichten.

 

Hoe heerlijk is het om je passie te delen; het aantal wildpresentaties wat ik mag geven, neemt gestaag toe. Een topper (wat mij betreft) wordt de wildproeverij op 8 oktober 2015 in restaurant 'het Edelhert' in Elspeet. U kunt nog reserveren om kennis te maken met diverse wildsoorten!

Kriebels

Hoewel ik vrijwel dagelijks wild ontmoet blijft het toch altijd nog kriebelen. Als we van ons erf aflopen, staan we direct aan een weide waar ogenschijnlijk heerlijk gras groeit, want iedere avond komen er meerdere roedels op af. Omdat ik er vrijwel iedere avond sta, ga je bepaalde patronen ontdekken. Het roedel van 25 komt als eerst vanuit het veen, vervolgens komt er een roedel van 15 het raster over en tot slot nog een roedel net voor de bocht. Zo ook deze week: echter deze roedels kaalwild worden nu vergezeld met enkele beste geweidragers. Zo af en toe laat zich een hert zich al horen. Het begint bij hen en bij ons te kriebelen. Een leuke ontdekking is dat er veel Elspeters zijn die nu ook interesse hebben voor het wild. Het hele jaar zie je ze niet, maar met de bronst komen ze. Het is als geboren westerling heerlijk om de 'oude' verhalen aan te horen van jachtpartijen met Prins Berhard en Mr. Pieter van Vollenhoven. Zo ook afgelopen vrijdag. Een bekende geboren en getogen Elspeter stond vol vuur in plat Elspeets een verhaal te vertellen van een varken dat 'aangescheuten' was, maar zich omdraaide en recht op 'den driever ân kwam' met als gevolg dat de drijver en het varken rondjes om de boom holden. 'Dien vent met het geweer had het zo ev'n angekek'n en kon niet anders doen dan een schot in de lucht geven, met als resultaat dat het varken de varens in dook'. Het ene verhaal werd aan het andere geregen. Het ene verhaal was nog wonderlijker dan het andere. Soms was de waarheid ver te zoeken, maar het is geweldig om aan te horen. Opeens onderbrak deze Elspeter zijn verhaal.........een korte dikke vinger de lucht in..........de oren gespitst..........'ik heur ze' klonk het in onvervalst Elspeet. Ik heude niks. Er flitste door mij heen, dat kan nooit. Het is nog maar 28 augustus. Even later werd mijn twijfel weggenomen. Heel duidelijk en zuiver klonk de roep van het edelhert. Yessssssss!!!!! Een golf van adrenaline schoot door mij heen. Het feest gaat weer beginnen. De dagen daarna bleef het erg rustig, dus we zullen het maar op voorbronst houden.

Hij moest eens weten:)

mooie overstekers

de dominantie in het roedel wordt bepaald...

Teken van leven......

Je kan het als smoesje beschouwen of niet, maar een intensieve periode van pleegzorg heeft ertoe geleid dat we niet in de gelegenheid waren om de blog bij te werken. Bij deze dan eindelijk weer een bericht vanuit Elspeet. Tevens ben ik druk met het geven van wildpresentaties. Maar gelukkig maak ik regelmatig ook nog wildtochten en heb nog heerlijke wildontmoetingen. Het is mijn streven om er wat meer van te delen via dit medium.

Als je het geluk hebt om tussen het wild te wonen, heb je dan ook regelmatig mooie ontmoetingen. Het is boeiend om bepaalde patronen te ontdekken in trekroutes, soorten en aantallen. Ook de wisselende jaargetijden heeft zo zijn invloed op de wildzichtbaarheid.

Momenteel vallen de hertenroedels langzaam maar zeker uit elkaar om zich klaar te stomen voor de bronst. De zogenaamde Feistzeit, een periodes waarin reserves worden opgebouwd voor de bronst. De zichtbaarheid van de herten neemt daardoor tijdelijk af.

Wat wildzichtbaarheid betreft heb ik vooralsnog geen klagen. Weliswaar dat vanwege de toeristendruk het uittreden later gebeurt dan een paar maanden geleden. Nu komen de herten pas echt in de late schemering op gang.

Enkele mooie momenten staan nog op mijn netvlies, zoals een hertenkalf in het gemaaide gras. Een overstekende das, vlak voor mijn fiets en een enorm voorjaarsroedel tegenover mijn huis.

Inmiddels ben ik ook in het bezit gekomen van een wildcamera (met infrarood). Dit gaat erg leuke beelden opleveren. De eerste beelden zijn gemaakt van een vos, das en herten.

 

Ook ben ik bezig om mezelf bij te scholen. De basiscursus ecologie geeft een prachtige verdieping om door het bos te struinen.

Bronst 2014

De herfst doet zijn intrede op de Veluwe. Langzaam maar zeker beginnen de bomen de herfsttinten aan te nemen. De avonden worden langer en de nachten kouder. Er ligt een prachtige nazomer achter ons met doorgaans hoge temperaturen. De bronst van de edelherten was vroeg dit jaar. Uitgerekend op het moment dat ik voor het eerst vanuit mijn nieuwe woning de bronst mee mocht maken. Heel letterlijk soms. Meer dan eens werd ik (en mijn vrouw) wakker door de burlende edelherten. Doorgaans was het spektakel te beleven aan de voorkant van ons huis op de zogenoemde arena. Maar met een zekere regelmaat werd het indringende geluid van de geliefde viervoeter ook waargenomen van de heikant van ons huis. De mais verschaft een prima dekking. Het tussen de bronst wonen is een zeer groot voorrecht. Binnen een halve minuut stond ik op vrijwel de beste bronstplek van de vrije wildbaan. Meerdere edelherten begeven zich naar de arena om daar de krachten te meten. Diverse malen getuige geweest van kletterende geweien. Wat een kracht klinkt daarin door.

In deze bronsttijd heb ik GEEN foto's kunnen maken. Om twee redenen: erg vaak was het nevelig en erg vaak was ik druk met groepen. Onder de noemer 'grofwild' hebben aardig wat mensen mij weten te vinden om excursies cq. presentaties te geven. Vertellen over je passie en mensen enthousiasmeren over het edelwild ligt mij na aan het hart. In de achterliggende maand heb ik onder meer een natuurpresentatie gegeven op een vakantiegroep, schoolkamp, bejaardenhuis en een avond voor een goed doel (met 200 personen). Daarnaast vier personeelsuitjes met BBQ, huifkartocht en bronst luisteren. Erg leuk, maar wel intensief.

Eén van de groep mocht van erg veel geluk spreken. Dat heb je ook wel nodig als het gaat om wildbeleving! Tijdens de BBQ op het erf van een bevriende boer (midden in het bronstgebied) kwam de jachtopzichter het erf op rijden. Hij was van tevoren door mij op de hoogte gesteld dat ik met een groep in de omgeving was. Hij sprak mij aan met de boodschap dat er een bronstroedel uittrad op 150 meter vanaf de plek waar wij waren. Ondanks dat de zon onder was kregen wij permissie om deze 150 meter te overbruggen en daarna direct terug te gaan. We mochten getuige zijn van een prachtig bronsttafereel, waar een zware bok zijn hindes bijeen dreef, terwijl een jonger hert probeerde indruk te maken op enkele hinden. Het burlen van het plaatshert was (helaas) genoeg om het bijhert te verdrijven. Geweldig om dit te kunnen laten zien aan de groep. We zijn de opzichter dan ookzeer dankbaar!! Maar het geluk kon niet op. Met een goed gevulde maag bezochten we nog enkele bronstplekken. Temidden van twintig andere luisteraars genoten we van de bronst op 100 meter van ons vandaan. Opeens klonk in de bosrand waar wij stonden op korte afstand geritsel. In de eerste instantie dacht ik aan zwijnen, maar plots klonk vanuit het bos een aantal maal een flinke burl. En nog één en nog één. Zo gigantisch dichtbij. Een zeldzaamheid! Wat een topavond had deze groep. Zo zie je maar: om dingen te beleven moet je er gewoon ZIJN!

Verder hebben we traditioneel weer een gezellige bronstnacht achter de rug. Werkelijk op het hoogtepunt van de bronst. Heerlijk genoten en dankzij een nachtkijker hebben we ook nog aardig wat herten kunnen zien. Geen sensatie meegemaakt met politie of boswachters deze keer.

Personeelsuitje op een schitterende locatie