Dagelijkse ontmoetingen

Het wonen op de Veluwe heeft als voordeel dat je  vaak wild kan kijken. Zomaar uit je werk 's avonds een rondje wild. Of gewoon overdag een onverwachte ontmoeting. Gewoon op een mooie zaterdagochtend op pad. Er ontstaan soms hele leuke gesprekken met wildliefhebbers en jagers. Je hoeft geen haast te hebben om je aantallen te scoren. Gewoon tijdens de 'gouden uurtjes' blijven kletsen. Niet de druk van, ik moet verder om wild te zien. Lekker rustig blijven genieten van een laveiend roedel, op je gemak wachten aan een veelbelovend weitje. Dit is werkelijk geweldig. Het verschil is zo groot met de randstad. Zou het ooit vervelen? Ik kan het me niet voorstellen. Ik heb het gevoel dat je hier veel dichter bij de natuur leeft. Logisch, je leeft er in. Het is een genot om op je fiets te stappen op weg naar je werk. Door het BOS.........

Je moet er wel oog voor hebben. En dat heeft mijn vrouw. Kort geleden waren wij boodschappen wezen doen. Opeens zei Dré: herten!!! Klaarlichte dag. Voor ik het bedoelde roedel had ontdekt, had Dre haar fototoestel al paraat. Zie hieronder het resultaat. Een plaatje en een vroutje om trots op te zijn. Het is geweldig leuk om te merken dat je vrouw vol enthousiasme achter je (hobby) staat.

Koffie met melk??

Het kunnen ook niet altijd scherpe foto's zijn, toch mooi

Een ander leuk moment was een ontmoeting in het veld. Zaterdagmorgen een fikse wandeltocht op het programma. Prachtig weer, mooie zonsopkomst, lichte nevel. Echt goed was het niet qua wild. Teveel verwend? Op een enkele foto van een sprong reeën onder slechte (licht)omstandigheden na, was het niet veel. Totdat er vlakbij de weg een (onbekende) wildspotter oog in oog stond met een prachtig edelhert. Wij voegden ons bij deze man uit Drente. Trots keek hij (het hert) in onze richting. Wat een zelfvertrouwen straalde hij uit. Een hert dat zeker mee gaat doen in de bronst. De nek begint al te zwellen, het gewei is geschuurd en de manen zijn in ontwikkeling. Helaas, mijn foto kreeg ik niet scherp. Er volgde een leuk gesprek met de collegaspotter. Wederzijdse wildervaringen werden uitgewisseld. Heerlijk om te zien dat anderen bezet zijn met dezelfde passie. Peter Hoogenberg bood aan om zijn scherpe foto te mailen. Ik ben hem dank verschuldigd dat hij dat niet bij woorden heeft gelaten. Daarom prijkt onderstaande foto op de blog. Mijn eigen foto was niet blogwaardig qua scherpte.

Peter Hoogenberg, bedankt

Eindelijk weer eens...

Ik heb goed nieuws. Hoewel het vier maanden gelden is dat ik iets gepost heb, kan ik een nieuwe start garanderen. De extreme radiostilte heeft niet te maken dat ik niet op pad ben geweest, maar omdat ik het te druk heb gehad met de verhuizing. Ja, verhuizing!! Naar ELSPEET! Vandaag is mijn internet aangeloten en wil alvast enkele beelden doorgeven van de achterliggende weken. Vele malen het bos in getrokken en weer van alles meegemaakt. Erg verwend word ik niet, want het is weer mager. Toch de keren dat ik echt voor niets ga zijn niet te tellen omdat ze er gewoon niet zijn. Een magere dag. Zo kwam ik op een ochtend thuis na een pittige wildtocht. Het resultaat was matig in vergelijking met de dag ervoor: we hadden 'slechts' veertig stuks roodwild gezien (en de meeste ver weg).  NOp de parkeerplaats aangekomen ontmoet ik een vader en zoon die ook op pad zijn geweest. Vanwege mijn groene outfit vroeg de vader of ik wat gezien had. Zonder ook maar een aantal te noemen zei ik dat het niet veel was deze morgen. Op mijn wedervraag aan hen of zij wat gezien hadden, klonk hun enthousiaste antwoord: Ja, een zwijn!!!! Toen realiseerde ik me weer dat ik veel teveel verwend ben.

Op lavei

Dit jaar lijkt in het teken te staan van het ree. Tijdens de reeenbronst hele mooie bronsttafereeltjes gezien en gehoord. In combinatie met de fiep heb ik een drijvende reebok zien en horen blaffen. Alsof een waakhond aansloeg. Geweldig.

Alle leeftijden

Dominantie bepalen

Overwegend veel reewild

Reekalf

Verder heb ik de achterliggende periode de verschillende stadia van het gewei zien ontwikkelen. De herten maken zich weer op voor de bronst. De feistijd is begonnen. Geschuurde geweien, uiteenvallende hertenroedels en dominatiebepalende hinden. Prachtig.

Geschuurd en in bast

Overstekend wild

Afgelopen zaterdag heerlijk een halfuur aan een weitje gelegen om een mooi roedeltje aan te spreken. Hun ongedwongen gedrag observeren, de leeftijden ontdekken. Wat is de schepping toch bijzonder mooi. En dat ik daar nu mag wonen. Ik hoop spoedig weer een nieuw bericht te plaatsen en u op de hoogte te houden van de bronstperikelem.