Bronst 2010

Lang hebben we ernaar uitgekeken. Bronst 2010. DE NACHT

Vrijdagavond begonnen met een rondje ´wild´ samen met enkele bekende plaatsgenoten. Door de verhalen van ons, aangewakkerd om eens gezamenlijk op pad te gaan. Meer dan onze hotspots afrijden konden we op dat moment niet. En dan zal je net zien: wild is wild. Het weer werd onrustiger en het de activiteiten namen spoedig af. Gelukkig verscheen er nog wel een kapitaal edelhert in de koplampen.



Ochtendstond.......

Daarna sloot Gerrit bij ons (Leo en Arie) aan. Na een lekkere snack op pad. Wat een nacht.....

Hoogbronst ten voeten uit. Op een plaats bij het landgoed Staverden zagen wij met de nachtkijker enkele hinden liggen. Ook hoorden we een edelhert duidelijk maken dat hij niet gediend was van concurrentie. Een diepe burl weergalmde door de stille bossen. Helaas was de maan weg waardoor het zicht niet goed was, zelfs niet met de nachtkijker. De twee rivalen lieten  enorm van zich gelden, (op 50 mtr afstand). Kippevel!!!! In het verleden hebben we wel eens geweiengekletter gehoord. Maar dat was kinderspel vergeleken bij het gebeuk van vannacht. Het weergalmde zelfs in het bos. Gedurende een paar geweldige minuten werden de krachten gemeten. Onder een klagelijke burl verliet de verliezer het strijdtoneel en voegde het plaatshert zich bij het onrustige roedel hinden. Deze waren inmiddels te zien, zowel met de nachtkijker als met het blote oog.

Zo ziet het eruit door een nachtkijker

Een wandeling door een stuk donker kroondomein is ook altijd wel spannend. Van tussen de varens klonk ineens op een meter of drie een gesnuif en geknor van een paar wilde zwijnen. Hartkloppingen..............

Onderweg nog een keer langs de Veenweg. Dit keer geen mensen.... niet zo vreemd om 03.10 uur. Destemeer konden we met behulp van de nachtkijker genieten van een flink roedel. De bok had het maar druk: de concurrentie op afstand houden, en al zijn vrouwen bij zich houden. Toch een mooi schouwspel.

Bronst roedel

Het hert dat we kort hierna tegen kwamen had het een stuk makkelijker. Direct in de berm stond een groot edelhert met een aantal hinden (stuk of vier slechts). Door de auto iets van richting te veranderen konden we deze kneiter geweldig zien.

Bok bij bronstroedel

Na de pauze een BBQ, op het parkeerterrein van het kasteel. Dit keer met hertenvlees: heerlijk. Als achtergrondmuziek een burlend  hertenkoor. Dat heeft wel wat. Na alles keurig te hebben opgeruimd gingen we een plekje opzoeken waar we gaan zittten in de schemering. Op het geluid afgaande was de keuze al snel gemaakt. Aan de rand van een weiland omringd door bos hebben wij ons verschanst in de dekking. Toen het nog (te) donker was, hoorden we veel burlende herten dichtbij. ook liep er een roedel heel duidelijk hoorbaar in het mais. Het werd steeds lichter. Geen hert te zien.......totdat er een roedel uit de dekking kwam zetten. Gevolgd door een tweede roedel. Helemaal aan de andere kant verscheen zowaar ook nog een roedel. Alledrie ongeveer 10 hinden en een bok. Twee van de drie aanwezige bokken gingen elkaar uitdagen. We hoopten op een gevecht, maar dat is niet voor ons weggelegd vandaag. Toch prachtig om dit in de vrije natuur te zien. Langzaam maar zeker verdween roedel voor roedel in de daginstand. De tijd was inmiddels ook doorgetikt en het bos was vanwege de zonsopgang weer vrij toegankelijk. Dit lieten we niet onbenut en zijn een bospad opgelopen. En.......daaar stond het bronstroedel van daarnet nog. Hier heb ik een paar foto's van kunnen maken. Prachtig, prachtig en nog eens prachtig!!