Zomer 2011

Hoewel het inmiddels weer regent, hebben we toch enkele mooie dagen achter de rug. Niet dat ik me uit het veld laat slaan door het weer, maar voor de mooie plaatjes kan je beter zon (en nevel) hebben, dan regen. Achterliggende dagen verschillende malen op pad gegaan om weer natuur te beleven. En of dat gelukt is.....!

Neem zaterdagavond. Een rondje fietsen. Enkele hinden stonden in een beukenbos. Mooi, niet voor niets geweest. Al fietsend kwamen wij bij een aloude hotspot. Hijken of deze plaats (weer) bezocht wordt door een megaroedel. Helaas, geen herten, maar wel een jeep van Gelders landschap. Dat moet de ons bekende boswachter zijn. Kijker op de neus en wat zien we daar. De boswachter neemt met zijn geweer plaats op een trekker die strategisch opgesteld staat. Niet veel later knalt een schot door de stilte. Wij gingen direct het gebied maar uit vanwege de tijd. Even verder komen we de boswachter tegen en vragen hem of hij geraakt had. Hij vertelde ons dat er een wild varken in de mais liep. Daar wordt geen boer wijzer van. Helaas voor de boswachter schoot hij niet het zwijn, maar zijn riem van het geweer aan gort. Op een andere plaats ging de boswachter posten. Wij wilden hem niet storen en besloten een eindje verder aan een veld te gaan zitten. Na ruim drie kwartier stilzitten knalde er weer een schot door de bossen. De echo galmde aan alle kanten door het bos. De hinden die wij op dat moment aan het observeren waren namen geen notie van de herrie. Wij weer naar de boswachter en deze wist te melden dat het zwijn geraakt was. We spraken even over het nut en noodzaak van afschot. Leuk zo'n ontmoeting met een beheerder. Terwijl we daar zaten hoorden we op korte afstand geritsel in de bossen naast ons. Op enkele tientallen meters afstand maakten zich vier hinden los uit de dekking. Even later stak er een boommarter het veld over. Hoezo natuurbeleving? Minder succes had ik met een avondje posten bij een dassenburcht. Geen enkel teken van leven, helaas. Het aanzitten aan een ander veld leverde meer op. Uitrustend van een vrij pittige fietstocht 'op zoek naar Ceasar' speurde ik het veld af inclusief de dekking. Leeg, maar toch......even later gingen er een paar takken bewegen. Deze takken groeiden echter niet aan een boom, maar torende op de kop van een edelhert. Heel statig en parmantig liepen ze in een rustige tred bij mij vandaan. Wel een prachtig gezicht. Verder heb ik wat foto's toegevoegd van de schitterende omstandigheden van zon, nevel en natuur.

Zowaar, op de bokkenwei

Misschien wel een broetje van Ceasar

Ik wou dat ik een koe was

Fie-ie-iep

Op lavei

Goedemorgen Nederland

Goedemorgen, reeënland

Prachtig

Waar vind je het nog?

Wandelende takken