Afgelopen zaterdag was het dan eindelijk zo ver. De verjaardag van Bas. Om half vier kwamen er twee auto's de parkeerplaats van Staverden opgereden. In het groen gehulde jongens stapten uit, al dan niet bewapend met een verrekijker. Na een heerlijke versnapering in het prieeltje van het kasteel kon de tocht beginnen.
 |
| De boksboom op Staverden |
Waar anders dan in de stad Staverden. In een vogelvlucht werd uitgelegd dat Staverden een rijke geschiedenis kent. Het kasteel, de tuin en de witte pauwen getuigen daarvan. De bewuste boksboom en het doolhof was een leuke afwisseling in het geschiedenisverhaal. Een bezoek aan het bezoekerscentrum Staverden viel ook erg in de smaak.
Boven kregen we een presentatie onder het genot van een zakje chips en drinken. Ook hebben we gekeken bij de immense geweien van de edelherten. Wat mooi, zeg. Na even in de speeltuin geravot te hebben, hoorden we paardengetrappel. De huifkar van Overheem bracht ons al hobbelend over de zandpaden in het bos naar een boerderij.
Daar zijn we uitgestapt voor het eten. Een vuurkorf werd gevuld met hout en al snel konden we onze broodjes laten bakken. Wat een leuke belevenis. De kinderen smulden van de warme broodjes met knakworst. Na het kampvuur begon de zon al wat te zakken.
Boswachter Piet legde uit wat belangrijk is om wild te zien. Speuren naar sporen is daar een onderdeel van. Ook rust en stilte is een ingredient om het wild te kunnen zien.
Tijdens een spannende tocht zagen we na een kwartier lopen iets bewegen in de bossen. We gingen door onze knieen en hielden de verrekijkers paraat........ja, daar......een, twee, drie reeën liepen schuin voor ons weg. Nota bene staken ze 'ons' pad over en sprongen sierlijk over een slootje. Geweldig, echt wild. Na het vinden van een dode duif hebben we helaas geen wild meer gezien. Toch kunnen we terugzien op een hele gezellige en mooie verjaardag van Bas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten