De bronst op de Veluwe is in alle hevigheid losgebarsten. Vorige week ben ik weer getuige geweest van de burlende herten. vanuit de slaapkamer in ons vakantiehuisje hebben we de geluiden waargenomen. Vorige week zaterdagmorgen een fietstocht gemaakt door bos en veld, met een behoorlijk resultaat.
Maar.......de achterliggende week stond weer in het teken van de traditionele bronstnacht. Hier volgt een weergave van de hoogte- en dieptepunten.
 |
| Typisch bronstroedel |
De afsluiting van de Amersfoortseweg werkt in ons voordeel. Het doorgaande verkeer naar Apeldoorn rijdt mijlen ver weg. Stilte dus. En stilte is het ingrediënt voor een goede bronstervaring. Boven op een heuvel in het ons bekende gebied hebben we even stil gestaan. Kraakheldere lucht met talloze sterren aan het firmament, een lagen grondmist en geen verkeer. Van meerdere kanten namen we de geluiden van de herten waar. Dichtbij en veraf. Achter ons horen we een niet nader de verklaren geluid......is het een vos met een vogel in zijn bek? Is het een vogel? Zijn het zwijnen? Het blijkt een velduil te zijn: Het geluid van de uil. Dat belooft wat.
Na nog een paar stops belanden we op 'ons' terrein. Vaste plekjes worden afgereden in de hoop wat moois te horen of zelfs te zien. Nu, dat was het geval. We parkeren de auto en luisteren. Op een geringe afstand staat een hert te burlen. Heerlijk. Het hert verplaatst zich wat. Via de openbare weg lopen wij behoedzaam met het hert mee. Wij kiezen positie en maken ons klein. Op het veld voor ons paradeert het plaatshert heen en weer. Iedere stap wordt gehoord en als we zijn stappen niet horen, verraadt hij zich door te burlen. Geruisloos liggen we te luisteren en te wachten op wat komen gaat. Welnu, een concurrent dient zich aan aan de zijkant van het veld. Het plaatshert wordt zenuwachtig, met korte en lange stoten probeert hij zijn tegenstander te imponeren. Al heen en weer rennend houdt hij zijn roedel bij elkaar. Af en toe zien wij de schimmen door de mist flitsen. Wat een belevenis.....zo vlak voor ons. Helaas blijft het bij burlen, al is dit bovenbeschreven schouwspel adembenemend. Stijf van het vocht en de koude krabbelen we op om naar de volgende plaats te gaan. De nacht is nu al zeer geslaagd.
Aangekomen op de volgende plaats worden we verwelkomd door een mannenkoor van herten. We hebben best wel het nodige aan geluid meegemaakt, maar zo hard, veel tegelijk kan ik me niet herinneren, Stel je voor: Midden in de nacht, heldere lucht, grondmist, windstil, de bosuilen roepen al cirkelend boven ons hun lugubere kreten, wel tien of twaalf zware herten burlen beurtelings en tijdens dit fenomenale orkest klinkt opeens het gekletter van geweien. En dit alles op volumestand 20. In één woord geweldig. Eigenlijk zijn hier geen woorden voor, is het met geen pen te beschrijven. Ik overdrijf echt niet door de woorden in de overtreffende trap te gebruiken. Topnacht!!!
Geluidsfragmenten via foto-toestel
Om onze traditie in ere te houden moesten we het natuurconcert verlaten om de BBQ aan te gaan steken. Veel later dan normaal hebben we een uurtje gepauzeerd onder het genot van soep, kip, hamburger en koffie. Het gebruikelijke tukkie sloegen we deze keer maar over. Het bos lonkt....
 |
| 5.15 uur |
In de vroege morgen vervolgen we onze tocht. Het toerisme komt langzaam wat op gang. Vele bekenden (lokaal en landelijk) ontmoet. Wat trekt dit spektakel een mensen, zeg. Ik mag daar natuurlijk niets van zeggen, maar ik ben bang dat als het zo door gaat het gebied dicht gaat. Bij ieder pad staan mensen. Gelukkig weten we nog een mooi plekje te bemachtigen en wachten op de dingen die komen gaan. Er is nog bronstactiviteit genoeg. Langzaam maar zeker wordt het lichter, steeds beter wordt het zicht. Enkele bronstroedels laten zich goed zien en gaan rustig richting de daginstand.
 |
| Bronst 2011: nazomer...... |
Tot slot zijn we het gebied nog in geweest op het moment dat het toegestaan is.......... Zonder resultaat, want het was echt megadruk, waaronder een fietsexcursie van 31 bontgekleurde fietsers olv van een gids, die zich in de tijd vergiste :)
 |
| De harde kern |
Bovenstaande is een poging de sfeer te schetsen van de beleving. Er zijn geen woorden voor hoe het echt was. Werkelijk machtig mooi!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten